ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΥΙΟΙ Η ΕΝΑΣ ΥΙΟΣ;

ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΥΙΟΙ Η ΕΝΑΣ ΥΙΟΣ;

Στα μαθήματα θαυμάτων αναφέρεται πολλές φορές ότι ο ο Θεός έχει μόνο ένα Υιό(κεφ 9.4.3.5)Αυτό αυτομάτως  γεννά ένα αριθμό ερωτήσεων. ενώ φαίνεται σαν να είμαστε πολλοί .Tι είμαστε; Είναι η ατομικότητα μας εντελώς ψευδαισθητική; Είμαστε παράγωγα του διαχωρισμού η έχουμε δημιουργηθεί από τον Θεό  ; Και γιατί αυτό το βιβλίο χρησιμοποιεί λέξεις στον πληθυντικό όπως Υιοί και Υιότητα ; 

Αυτό μπορεί να ομοιάζει σαν ένα απόκρυφο θεολογικό ζήτημα  Αλλά εδώ διακυβεύονται μερικά πολύ πρακτικά ζητήματα. Για παράδειγμα αν είμαστε παράγωγα ψευδαίσθησης του διαχωρισμού ,ποιός είναι ο λόγος να αποτίνουμε αξία και σεβασμό στο άτομο; Εάν δεν έχουμε ατομικό εαυτό κατά καμία έννοια ,ποιός είναι ο λόγος για αυτοπροσδιορισμό;   Δεν θα μπορούσε η προσωπική μας κατάσταση να είναι το αποτέλεσμα ,όχι της προσωπικής μας επιλογής αλλά των επιλογών ενός συλλογικού εγώ; Και αν οι άλλοι άνθρωποι είναι προϊόντα του διαχωρισμού, τι αποτέλεσμα έχει αυτό στην έννοια της σχέσης; Και λόγω αυτού η σχέση έχει καμία πραγματικότητα; Στο τέλος, όταν μένουμε σε αυτό και μόνο το φαινομενικά  απόκρυφο θέμα θα διαμορφώσουμε βάσει αυτού το πώς βλέπουμε το σύνολο του μαθήματος, και όχι μόνο σε θεωρητικές υποθέσεις, αλλά και σε πρακτικά θέματα.. Και δεν είναι μικρό ζήτημα.

Σε αυτή την εργασία, θα υποστηρίξω ότι όλο το μάθημα διδάσκει  ότι  ο ένας Υιός του Θεού περιέχει επίσης έναν άπειρο αριθμό των Υιών, και ότι έτσι δημιουργήθηκε ο Υιός. Θα  το διερευνήσω αυτό από διάφορες οπτικές γωνίες.

             

Το βιβλίο έχει μια σειρά από όρους που χρησιμοποιεί για να μιλήσει για την  πληθώρα των  Υιών

ΥΙΟΙ

Το μάθημα χρησιμοποιεί τον όρο «Υιοί» 82 φορές. Απλά χρησιμοποιώντας πληθυντικό όρος, βεβαίως , σημαίνει ότι υπάρχουν περισσότεροι από ένα Υιο. Περαιτέρω, οι Υιοί συχνά συνδέονται άμεσα με τον Ουρανό, υπονοώντας ότι δεν είναι απλώς ψευδαισθήσεις μετα-χωρισμού: «Το Βασίλειο του Θεού περιλαμβάνει όλους  τους Υιούς του  (Κ-7.XI.7: 10).

ΠΑΙΔΙΑ

Το μάθημα χρησιμοποιεί τον όρο «παιδιά» για να αναφερθεί στα «παιδιά του Θεού» 42 φορές. Αυτό, φυσικά, είναι άλλος ένας πληθυντικός όρος.Και, χρησιμοποιείται συχνά για να μιλήσει για τα παιδιά του Θεού στον ουρανό, όχι μόνο στη γη, καθιστώντας  σαφές ότι δεν είναι απλά μια ιδέα μετά το διαχωρισμό. Για παράδειγμα, "Ο Θεός γνωρίζει τα παιδιά Του με τέλεια βεβαιότητα Αυτός τα δημιούργησε » και τα γνωρίζει (Κ-3.III.7: 9-10).

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ

Η δημιουργία είναι ένας τεχνικός όρος, και, αναφέρεται σε μια πράξη που λαμβάνει χώρα αποκλειστικά και μόνο στον ουρανό. Το βιβλίο  είναι σαφές ότι δεν υπάρχει δημιουργία  που να λαμβάνει χώρο σε αυτόν τον κόσμο: «Σε αυτόν τον κόσμο, είναι αδύνατο να δημιουργηθεί" (T-17.IV.2: 1).

Είναι ενδιαφέρον,  ότι το μάθημα χρησιμοποιεί πληθυντικό  στην λέξη  "δημιουργίες" 118 φορές, κυρίως αναφέρεται σε δημιουργίες του Θεού (αν και πολλές φορές στις δικές μας ουράνιες δημιουργίες). Για παράδειγμα, "Στη δημιουργία, ο ίδιος ο Θεός επεκτάθηκε  στις δημιουργίες Του και τους διαπότισε  με την ίδια αγάπη  και Θέληση για να δημιουργούν" (Κ-2.I.1: 2).

ΥΙΟΤΗΤΑ

Ο όρος "Υιότητα" χρησιμοποιείται 104 φορές. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό, διότι καταγράφει ταυτόχρονα τόσο την ενότητα  αλλά και την πολλαπλότητα του Υιού" Η Υιότητα, λοιπόν, είναι «το σώμα των ατόμων που συμμετέχουν στη δραστηριότητα της είναι ο Υιός του Θεού." Είναι σαφώς μια ιδέα μελών. Το μάθημα αναφέρεται σε αυτό, μιλώντας για «τα μέλη της Αδελφότητας των Υιών" (Κ-1.II.6: 2). Περαιτέρω, η πορεία συνδέει σαφώς την Υιότητα με τη δημιουργία, η οποία αποκλείει την ιδέα ότι η Υιότητα είναι ένα προϊόν μετα-χωρισμού: "Η Υιότητα είναι το άθροισμα όλων αυτών που ο Θεός δημιούργησε" (Κ-1.I.19: 2). «Αυτός [ο Θεός] δημιούργησε τηνΥιότητα" (Κ-7.I.2: 6).

ΆΛΛΟΙ ΟΡΟΙ

Υπάρχουν μια σειρά από άλλους όρους του μαθήματος  που χρησιμοποιεί για να υποδηλώσει το πλήθος των Υιών

. ΜΕΡΗ: «τα μέρη του Υιού του Θεού" (Κ-20.V.1: 5), «τα μέρη της Υιότητας" (Κ-12.IV.6: 8).

 ΠΤΥΧΕΣ: «όλες οι πτυχές της Υιότητας" (Κ-13.VI.6: 4).

 ΕΠΕΚΤΑΣΕΙς: "επεκτάσεις του [Θεού] είναι σαν Αυτόν" (Κ-12.IV.6: 8).

ΚΑΝΑΛΙΑ: "Του διαύλων επικοινωνίας [του Θεού] δεν είναι ανοιχτά σε 'Αυτόν» (Κ-6.V.1: 5).

ΑΔΕΛΦΟΥΣ : «Σε κάθε περίπτωση, έχετε σκεφτεί λανθασμένα για κάποιο αδελφό που ο Θεός δημιούργησε" (Κ-4.IV.2: 3). ΝΟΕΣ:

"Ολοι οι νόες που ο Θεός δημιούργησε ένα με μένα" (-ΑΣΚΗΣΕΙΣ.156.8: 6).

ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Όλες οι Σκέψεις Του είναι επομένως τέλεια ενοποιημένες μέσα στον εαυτό τους  και αναμεταξύ τους. (Κ-6.II.8:1-2):

ΨΥΧΕΣ: Ο όρος αυτός χρησιμοποιήθηκε άφονα στην αρχική υπαγόρευση του μαθήματος, και έντεκα αναφορές σε αυτό παραμένουν ακόμα. Και βέβαια, αποτυπώνει ακριβώς την έννοια  που εξετάζουμε, Ότι ο Θεός δημιούργησε μια πνευματική οντότητα που είναι κατά μια έννοια ατομική .

Πυγές 

Circle of atonement

Μετ Π Σούλη

Τα αποσπάσματα των κειμένων είναι από την μετάφραση της Χριστίνας Τσιντέας Κ Παλαντζίδου