μαθηματα 51-75

/

ΑΣΚΗΣΕΙΣ 51-75  ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Μετάφραση Χ Τσιντέα 

1. Αρχίζοντας από σήμερα, θα έχουμε μια σειρά περιόδων ανακεφαλαίωσης. Η κάθε μία από αυτές θα καλύπτει πέντε από τις ιδέες που έχουν ήδη παρουσιαστεί, αρχίζοντας από την πρώτη και τελειώνοντας με την δέκατη πέμπτη. Θα υπάρχουν λίγα σύντομα σχόλια των ιδεών, τα οποία θα πρέπει να σκεφτείς σε αυτή την επανάληψη. Στις περιόδους πρακτικής, οι ασκήσεις θα πρέπει να γίνεται με αυτό τον τρόπο:

2. Άρχισε την ημέρα διαβάζοντας τις πέντε ιδέες, μαζί με τα σχόλια που περιλαμβάνονται. Έκτοτε, δεν είναι απαραίτητο να ακολουθήσεις κάποια συγκεκριμένη σειρά όσον αφορά το πώς θα τις σκέφτεσαι, παρόλο που θα πρέπει να ασκείς την κάθε μία τουλάχιστον μία φορά. Αφιέρωσε δύο ή περισσότερα λεπτά για κάθε περίοδο άσκησης, σκεφτόμενος την ιδέα και τα σχετικά σχόλια αφού τα διαβάσεις. Κάνε αυτό όσο πιο συχνά μπορείς κατά την διάρκεια της ημέρας. Αν κάποια από αυτές τις ιδέες σε ελκύει περισσότερο από τις άλλες, συγκεντρώσου σε αυτήν. Στο τέλος της ημέρας, όμως, βεβαιώσου ότι τις επαναλαμβάνεις όλες τους τουλάχιστον άλλη μια φορά.

3. Δεν είναι απαραίτητο να καλύπτεις τα σχόλια που ακολουθούν την κάθε ιδέα κατά λέξη ή διεξοδικά στις περιόδους άσκησης. Προσπάθησε, όμως, να δώσεις έμφαση στο κεντρικό σημείο, και σκέψου πάνω σε αυτό σαν κομμάτι της επανάληψης της ιδέας με την οποία σχετίζεται. Αφού διαβάσεις την ιδέα και τα σχετικά σχόλια, οι ασκήσεις θα πρέπει να γίνονται με τα μάτια κλειστά και όταν είσαι μόνος σε ένα ήσυχο μέρος, αν είναι δυνατόν.

4. Δίνεται έμφαση σε αυτό για τις περιόδους άσκησης για το δικό σου στάδιο μάθησης. Εν τούτοις, θα είναι απαραίτητο να μάθεις να μην χρειάζεσαι κάποιο συγκεκριμένο σκηνικό στο οποίο να εφαρμόζεις αυτά που έχεις μάθει. Θα χρειαστείς αυτά που έχεις μάθει σε καταστάσεις που φαίνονται ότι σε ταράζουν, παρά σε εκείνες που σου φαίνονται χαλαρές και ήρεμες. Ο σκοπός αυτών που μαθαίνεις είναι να σου δώσουν την ικανότητα να φέρνεις την ησυχία μαζί σου, και να θεραπεύεις την στενοχώρια και την ταραχή. Αυτό δεν γίνεται με το να τις αποφεύγεις και να αναζητείς ένα καταφύγιο απομόνωσης για τον εαυτό σου.

5. Θα μάθεις ότι η γαλήνη είναι κομμάτι δικό σου, και απαιτεί μόνο να είσαι σε αυτό για να αγκαλιάσεις όποια κατάσταση βρεθείς. Και στο τέλος θα μάθεις ότι δεν υπάρχει όριο ως προς το που βρίσκεσαι, εφόσον η ειρήνη βρίσκεται παντού, όπως κι εσύ.

6. Θα παρατηρήσεις ότι, για τους σκοπούς της επανάληψης, μερικές από τις ιδέες δεν δίνονται ακριβώς στην αρχική τους μορφή. Χρησιμοποίησέ τες έτσι όπως δίνονται εδώ. Δεν χρειάζεται να επιστρέψεις στις αρχικές δηλώσεις, ούτε να εφαρμόζεις τις ιδέες έτσι όπως σου είχε προταθεί τότε. Τώρα δίνουμε έμφαση στην σχέση ανάμεσα σε αυτές τις πενήντα πρώτες ιδέες που έχουμε καλύψει, και στην συνεκτικότητα του συστήματος σκέψης στο οποίο σε οδηγούν.

ΜΑΘΗΜΑ 51

Η σημερινή επανάληψη καλύπτει τις ακόλουθες ιδέες:

Μάθημα 1

Τίποτε από ό,τι βλέπω δεν σημαίνει κάτι.

Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι δεν βλέπω τίποτα, και τίποτα δεν έχει καμία σημασία. Είναι απαραίτητο να το αναγνωρίσω αυτό, για να μπορέσω να μάθω να βλέπω. Αυτό που νομίζω ότι βλέπω τώρα έχει πάρει την θέση της πραγματικής όρασης. Πρέπει να το απελευθερώσω και να το αφήσω να φύγει συνειδητοποιώντας ότι δεν έχει κανένα νόημα, έτσι ώστε η αληθινή όραση να το αντικαταστήσει.

Μάθημα 2

Έχω δώσει σε ό,τι βλέπω όλη τη σημασία που έχει για μένα.

Έχω κρίνει όλα όσα βλέπω, και αυτό είναι το μόνο που βλέπω. Αυτό δεν είναι πραγματική όραση. Είναι απλά μια ψευδαίσθηση της πραγματικότητας, επειδή οι κρίσεις μου έγιναν μακριά από την πραγματικότητα. Είμαι πρόθυμος να αναγνωρίσω την έλλειψη εγκυρότητας των κρίσεών μου, επειδή θέλω να δω πραγματικά. Οι κρίσεις μου με έχουν βλάψει, και δεν θέλω να βλέπω σύμφωνα με αυτές.

Μάθημα 3

Δεν καταλαβαίνω τίποτα από ό,τι βλέπω.

Πως θα μπορούσα να καταλάβω τι βλέπω αφού το έχω κρίνει λάθος; Αυτό που βλέπω είναι η προβολή των δικών μου σφαλμάτων σκέψης. Δεν καταλαβαίνω τι βλέπω επειδή δεν είναι κατανοητό. Δεν υπάρχει νόημα στο να προσπαθήσω να το καταλάβω. Αλλά υπάρχει κάθε λόγος να το απελευθερώσω, και να κάνω χώρο γι αυτό που μπορώ να δω, να καταλάβω και να αγαπήσω. Μπορώ να το ανταλλάξω με αυτό που βλέπω τώρα, απλά και μόνο με την προθυμία μου να το κάνω. Αυτό δεν είναι μια καλύτερη επιλογή από εκείνη που είχα κάνει πριν;

Μάθημα 4

Αυτές οι σκέψεις δεν σημαίνουν τίποτα.

Οι σκέψεις για τις οποίες έχω γνώση δεν σημαίνουν τίποτα επειδή προσπαθώ να σκεφτώ χωρίς τον Θεό. Αυτό που αποκαλώ «οι σκέψεις μου» δεν είναι οι πραγματικές μου σκέψεις. Οι πραγματικές μου σκέψεις είναι οι σκέψεις που σκέφτομαι με τον Θεό. Δεν είμαι γνώστης αυτών επειδή στην θέση τους έχω βάλει τις δικές μου σκέψεις. Είμαι πρόθυμος να αναγνωρίσω ότι οι σκέψεις μου δεν σημαίνουν τίποτα και να τις απελευθερώσω. Επιλέγω να τις αντικαταστήσω με αυτές που έπρεπε να είναι στην θέση τους. Οι δικές μου σκέψεις δεν έχουν νόημα, αλλά ολόκληρη η δημιουργία βρίσκεται στις σκέψεις που σκέφτομαι με τον Θεό.

Μάθημα 5

Ποτέ δεν είμαι ταραγμένος για το λόγο που νομίζω.

Ποτέ δεν είμαι ταραγμένος για το λόγο που νομίζω διότι πάντα προσπαθώ να δικαιώσω τις σκέψεις μου. Συνεχώς προσπαθώ να τις κάνω πραγματικότητα. Κάνω όλα τα πράγματα εχθρούς μου, έτσι ώστε ο θυμός μου να είναι δικαιολογημένος και οι επιθέσεις μου εγγυημένες. Δεν έχω συνειδητοποιήσει πόσο κακή χρήση έχω κάνει σε όλα όσα βλέπω αναθέτοντάς τους αυτό τον ρόλο. Το έχω κάνει αυτό για να υπερασπιστώ ένα σύστημα σκέψεις που με έχει βλάψει, και δεν το θέλω πια. Είμαι πρόθυμος

ΜΑΘΗΜΑ 52

Η σημερινή επανάληψη καλύπτει τις εξής ιδέες:

Μάθημα 6

Είμαι ταραγμένος επειδή βλέπω κάτι  που δεν υπάρχει.

Η πραγματικότητα δεν είναι ποτέ τρομακτική. Δεν θα ήταν αδύνατον να με ταράξει. Η πραγματικότητα φέρει μόνο την απόλυτη γαλήνη. Όταν είμαι ταραγμένος, αυτό συμβαίνει επειδή έχω αντικαταστήσει την πραγματικότητα με ψευδαισθήσεις που εγώ έχω επινοήσει. Οι ψευδαισθήσεις μου προκαλούν ανησυχία διότι τους έχω προσδώσει πραγματικότητα, και έτσι θεωρώ την πραγματικότητα ψευδαίσθηση. Τίποτα από την δημιουργία του Θεού δεν επηρεάζεται με κανένα τρόπο από τη δική μου σύγχυση. Πάντα ταράζομαι για το τίποτα.

Μάθημα 7

Βλέπω μόνο το παρελθόν.

Καθώς κοιτώ γύρω μου, καταδικάζω τον κόσμο που βλέπω. Αυτό το ονομάζω όραση. Κρατώ το παρελθόν ενάντια σε όλους και όλα, κάνοντάς τους εχθρούς μου. Όταν συγχωρήσω τον εαυτό μου και θυμηθώ Ποιος είμαι, τότε θα ευλογώ τους πάντες και τα πάντα όσα βλέπω. Δεν θα υπάρχει πια παρελθόν, και ως εκ τούτου ούτε εχθροί. Και θα κοιτώ με αγάπη όλα όσα δεν μπορούσα να δω πριν.

Μάθημα 8

Ο νους μου είναι απασχολημένος με σκέψεις για το παρελθόν.

Βλέπω μόνο τις δικές μου σκέψεις, και ο νους μου είναι απασχολημένος με το παρελθόν. Τότε, τι μπορώ να δω έτσι όπως είναι πραγματικά; Ας θυμηθώ ότι κοιτώ το παρελθόν για να εμποδίσω το παρόν να ανατείλει στο μυαλό μου. Ας καταλάβω ότι προσπαθώ να χρησιμοποιήσω τον χρόνο εναντίον του Θεού. Ας μάθω να παραδίδω το παρελθόν, συνειδητοποιώντας ότι κάνοντάς το δεν παραιτούμαι από τίποτα.

Μάθημα 9

Δεν βλέπω τίποτα έτσι όπως είναι τώρα.

Εφόσον δεν βλέπω τίποτα έτσι όπως είναι τώρα, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι δεν βλέπω τίποτα. Μπορώ να δω μόνο αυτό που υπάρχει τώρα. Η επιλογή δεν είναι αν θα βλέπω το παρελθόν ή το παρόν ∙ η επιλογή βρίσκεται απλά στο αν θα βλέπω ή όχι. Αυτό που έχω επιλέξει να βλέπω μου έχει κοστίσει την πραγματική όραση. Τώρα επιλέγω να μπορέσω να δω πάλι .

Μάθημα 10

Οι σκέψεις μου δεν σημαίνουν τίποτα.

Δεν έχω ιδιαίτερες σκέψεις. Και όμως οι σκέψεις που αναγνωρίζω είναι μόνο οι ιδιαίτερες. Τι μπορούν να σημαίνουν αυτές οι σκέψεις; Δεν υπάρχουν, γι αυτό δεν σημαίνουν τίποτα. Όμως ο νους μου είναι μέρος της δημιουργίας, μέρος του Δημιουργού του. Δεν θα ήταν καλύτερα να ενωθώ με την σκέψη του σύμπαντος παρά να καλύπτω αυτό που είναι πραγματικά δικό μου με τις αξιολύπητες και χωρίς νόημα «ιδιαίτερες» σκέψεις μου;

ΜΑΘΗΜΑ 53

Σήμερα θα κάνουμε επανάληψη στα ακόλουθα:

Μάθημα 11

Οι χωρίς νόημα σκέψεις μου δείχνουν ένα κόσμο χωρίς νόημα .

Εφόσον οι σκέψεις οι οποίες γνωρίζω δεν σημαίνουν τίποτα, ο κόσμος που τις απεικονίζει δεν έχει κανένα νόημα. Αυτό που παράγει τον κόσμο είναι παράλογο, άρα το προϊόν είναι και αυτό παράλογο. Η πραγματικότητα δεν είναι παράλογη, και έχω και πραγματικές σκέψεις εκτός από παράλογες. Άρα μπορώ να δω ένα πραγματικό κόσμο, αν αφήσω τις πραγματικές μου σκέψεις να με οδηγήσουν στο να δω.

Μάθημα 12

Είμαι ταραγμένος επειδή βλέπω ένα κόσμο χωρίς νόημα.

Οι παράλογες σκέψεις προκαλούν ανησυχία. Παράγουν ένα κόσμο όπου

δεν υπάρχει πουθενά τάξη. Μόνο το χάος κυβερνά ένα κόσμο που αντιπροσωπεύει την χαοτική σκέψη, και το χάος δεν έχει νόμους. Δεν μπορώ να ζήσω ειρηνικά σε ένα τέτοιο κόσμο. Είμαι ευγνώμων που αυτός ο κόσμος δεν είναι αληθινός και δεν χρειάζεται να τον βλέπω καθόλου εκτός κι αν του δίνω αξία. Και δεν επιλέγω να δίνω αξία σε κάτι που είναι ολοκληρωτικά παράλογο και δεν έχει καμία σημασία.

Μάθημα 13

Ένας κόσμος χωρίς νόημα προξενεί φόβο.

Το εντελώς παράλογο προξενεί φόβο διότι είναι εντελώς αναξιόπιστο και αβάσιμο. Δεν υπάρχει τίποτα αξιόπιστο στην τρέλα. Δεν περιέχει καμία ασφάλεια και καμία ελπίδα. Αλλά ένας τέτοιος κόσμος δεν είναι πραγματικός. Του έχω προσδώσει την ψευδαίσθηση της πραγματικότητας, και υποφέρω από αυτή μου την πεποίθηση. Τώρα επιλέγω να αποσύρω αυτή την πεποίθηση, και να εναποθέσω την εμπιστοσύνη μου στην πραγματικότητα. Επιλέγοντας αυτό, ξεφεύγω από όλες τις συνέπειες του κόσμου του φόβου, διότι αναγνωρίζω ότι δεν υπάρχει. 

Μάθημα 14

Ο Θεός δεν δημιούργησε ένα κόσμο χωρίς νόημα.

Πως μπορεί να υπάρχει ένας κόσμος χωρίς νόημα αφού ο Θεός δεν τον δημιούργησε; Αυτός είναι η Πηγή κάθε νοήματος, και ό,τι είναι αληθινό βρίσκεται στο Νου Του. Είναι και στον δικό μου νου, διότι Αυτός το δημιούργησε μαζί μου. Γιατί να συνεχίσω να υποφέρω από τις συνέπειες των δικών μου παρανοϊκών σκέψεων, όταν το σπίτι μου είναι η τελειότητα της δημιουργίας; Ας θυμηθώ την δύναμη της απόφασής μου, και ας αναγνωρίσω που πραγματικά κατοικώ.

Μάθημα 15

Οι σκέψεις μου είναι εικόνες που έχω φτιάξει εγώ.

Οτιδήποτε βλέπω αντανακλά τις σκέψεις μου. Οι σκέψεις μου είναι που μου λένε που βρίσκομαι και τι είμαι. Το γεγονός ότι βλέπω ένα κόσμο που υπάρχουν βάσανα και απώλεια και θάνατος μου δείχνει ότι βλέπω μόνο την αναπαράσταση των παράλογων σκέψεών μου, και ότι δεν επιτρέπω στις πραγματικές μου σκέψεις να ρίξουν το ευεργετικό τους φως σε αυτό που βλέπω. Όμως ο δρόμος του Θεού είναι βέβαιος. Οι εικόνες που έχω φτιάξει δεν μπορούν να υπερισχύσουν σε Αυτόν διότι η θέλησή μου δεν είναι αυτή. Η θέλησή μου είναι δική Του, και δεν θα βάλω άλλους Θεούς μπροστά από Αυτόν.

ΜΑΘΗΜΑ 54

Αυτές τις ιδέες θα επαναλάβουμε σήμερα:

Μάθημα 16

Δεν έχω ουδέτερες σκέψεις.

Ουδέτερες σκέψεις είναι αδύνατον να υπάρχουν διότι όλες οι σκέψεις έχουν δύναμη. Είτε φτιάχνουν ένα ψεύτικο κόσμο ή με οδηγούν στον πραγματικό. Αλλά οι σκέψεις δεν γίνεται να μην έχουν αποτελέσματα. Όπως ο κόσμος που βλέπω προέρχεται από την λανθασμένη σκέψη μου, έτσι και ο πραγματικός κόσμος ανατέλλει μπροστά στα μάτια μου καθώς αφήνω να διορθωθούν τα σφάλματά μου. Οι σκέψεις μου δεν γίνεται να είναι και σωστές και λανθασμένες. Πρέπει να είναι ή το ένα ή το άλλο. Αυτό που βλέπω μου δείχνει τι πραγματικά είναι.

Μάθημα 17.

Δεν βλέπω ουδέτερα πράγματα

Αυτό που βλέπω είναι μάρτυρας του τι σκέφτομαι. Αν δεν σκεφτόμουν δεν θα υπήρχα, διότι η ζωή είναι σκέψη. Ας κοιτώ τον κόσμο που βλέπω σαν αναπαράσταση της κατάστασης του νου μου. Γνωρίζω ότι η κατάσταση του νου μου μπορεί να αλλάξει. Και επίσης γνωρίζω ότι και ο κόσμος που βλέπω μπορεί να αλλάξει.

Μάθημα 18

Δεν βιώνω μόνο εγώ τα αποτελέσματα της όρασής μου.

Αν δεν έχω ιδιαίτερες σκέψεις, τότε δεν μπορώ να βλέπω ένα ιδιαίτερο κόσμο. Ακόμα και η τρελή ιδέα του διαχωρισμού έπρεπε να μοιραστεί πριν μπορέσει να σχηματίσει την βάση του κόσμου που βλέπω. Όμως αυτό το μοίρασμα ήταν ένα μοίρασμα του τίποτα. Μπορώ επίσης να επικαλεστώ τις πραγματικές μου σκέψεις, οι οποίες μοιράζονται τα πάντα με τους πάντες. Καθώς οι σκέψεις διαχωρισμού που κάνω καλούν τις σκέψεις διαχωρισμού των άλλων, έτσι και οι πραγματικές μου σκέψεις αφυπνίζουν τις πραγματικές σκέψεις στους άλλους. Και ο κόσμος που δείχνουν οι πραγματικές μου σκέψεις θα ανατείλει μπροστά στα μάτια τους όπως και στα δικά μου.

Μάθημα 19

Δεν βιώνω μόνο εγώ τα αποτελέσματα των σκέψεών μου.

Δεν είμαι μόνος σε τίποτα. Όλα όσα σκέφτομαι ή λέω διδάσκουν όλο το σύμπαν. Ένας Υιός του Θεού δεν είναι δυνατόν να σκέφτεται ή να μιλάει ή να ενεργεί μάταια. Δεν μπορεί να είναι σε τίποτα μόνος του. Έχω λοιπόν την δύναμη να αλλάζω κάθε νου μαζί με τον δικό μου, διότι δική μου είναι η δύναμη του Θεού.

Μάθημα 20

Είμαι αποφασισμένος να δω.

Αναγνωρίζοντας την κοινή φύση των σκέψεών μου, είμαι αποφασισμένος να δω. Επιλέγω να κοιτώ τους μάρτυρες που μου δείχνουν ότι ο τρόπος σκέψης του κόσμου έχει αλλάξει. Επιλέγω να βλέπω την απόδειξη ότι αυτό που έχει γίνει μέσα από μένα έχει καταστήσει την αγάπη ικανή να αντικαταστήσει το φόβο, το γέλιο να αντικαταστήσει τα δάκρυα, και την αφθονία να αντικαταστήσει την απώλεια. Επιλέγω να κοιτάζω τον αληθινό κόσμο, και να τον αφήνω να με διδάξει ότι η θέλησή μου και η Θέληση του Θεού είναι ένα.

ΜΑΘΗΜΑ 55

Η σημερινή επανάληψη περιλαμβάνει τα εξής:

Μάθημα 21

Είμαι αποφασισμένος να δω τα πράγματα διαφορετικά.

Αυτό που βλέπω τώρα δεν είναι παρά σημάδια ασθένειας, καταστροφής και θανάτου. Δεν μπορεί να είναι αυτό που δημιούργησε ο Θεός για τον αγαπημένο του Υιό. Αυτό ακριβώς το γεγονός ότι βλέπω τέτοια πράγματα είναι απόδειξη ότι δεν καταλαβαίνω τον Θεό. Ως εκ τούτου δεν καταλαβαίνω και τον Υιό Του. Αυτό που βλέπω μου λέει ότι δεν γνωρίζω ποιος είμαι. Είμαι αποφασισμένος να δω τους μάρτυρες της αλήθειας για μένα, παρά εκείνους που μου δείχνουν μια ψευδαίσθηση του εαυτού μου.

Μάθημα 22

Αυτό που βλέπω είναι μια μορφή εκδίκησης

Ο κόσμος που βλέπω είναι οτιδήποτε άλλο από την αναπαράσταση σκέψεων αγάπης. Είναι μια εικόνα επίθεσης όλων εναντίον όλων. Είναι οτιδήποτε άλλο από αντανάκλαση της Αγάπης του Θεού και της Αγάπης του Υιού Του. Είναι οι δικές μου σκέψεις επίθεσης που προκαλούν αυτή την εικόνα. Οι σκέψεις αγάπης μου θα με σώσουν από αυτή την οπτική του κόσμου, και θα μου δώσουν την ειρήνη του Θεού που δικαιούμαι.

Μάθημα 23

Μπορώ να ξεφύγω από αυτόν τον κόσμο αν παραιτηθώ από τις σκέψεις επίθεσης.

Εδώ βρίσκεται η σωτηρία, και πουθενά αλλού. Χωρίς τις σκέψεις επίθεσης δεν θα μπορούσα να δω ένα κόσμο επίθεσης. Καθώς η συγχώρεση επιτρέπει στην αγάπη να επιστρέψει στην συνειδητότητά μου, θα βλέπω ένα κόσμο ειρήνης και ασφάλειας και χαράς. Και αυτό επιλέγω να βλέπω, στην θέση αυτού που βλέπω τώρα.

Μάθημα 24

Δεν Διακρίνω Ποια Είναι Τα Συμφέροντά Μου.

Πως θα μπορούσα να αναγνωρίσω το συμφέρον μου όταν δεν ξέρω ποιος είμαι; Αυτό που τώρα θεωρώ συμφέρον μου απλά με δένει πιο σφικτά με τον κόσμο των ψευδαισθήσεων. Είμαι πρόθυμος να ακολουθήσω τον Οδηγό που μου έχει δώσει ο Θεός για να βρω ποια είναι τα συμφέροντά μου, αναγνωρίζοντας ότι δεν μπορώ από μόνος μου να τα καταλάβω.

Μάθημα 25

Δεν γνωρίζω τον σκοπό του κάθε πράγματος.

Για μένα, ο σκοπός του κάθε πράγματος είναι να αποδείξει ότι οι ψευδαισθήσεις μου είναι πραγματικές, γι αυτό το σκοπό επιχειρώ να χρησιμοποιώ τους πάντες και τα πάντα. Αυτός πιστεύω ότι είναι ο σκοπός του κόσμου. Γι αυτό δεν αναγνωρίζω τον πραγματικό του σκοπό. Ο σκοπός που έχω αποδώσει στον κόσμο τον έχει οδηγήσει σε μια τρομακτική εικόνα. Ας ανοίξω το νου μου στον πραγματικό σκοπό του κόσμου αποσύροντας αυτόν που του έχω αποδώσει, και μαθαίνοντας την αλήθεια γι αυτόν.

ΜΑΘΗΜΑ 56

Η επανάληψή μας σήμερα καλύπτει τις ακόλουθες ιδέες:

Μάθημα 26

Οι επιθετικές μου σκέψεις επιτίθενται στην ικανότητά μου να είμαι απρόσβλητος.

Πως μπορώ να ξέρω ποιος είμαι όταν βλέπω τον εαυτό μου κάτω από συνεχή επίθεση; Πόνος, αρρώστια, απώλεια, γηρατειά και θάνατος φαίνεται ότι συνεχώς με απειλούν. Όλες μου οι ελπίδες οι ευχές και τα σχέδια φαίνονται ότι είναι στο έλεος ενός κόσμου που δεν μπορώ να ελέγξω. Και όμως η κληρονομιά μου είναι η τέλεια ασφάλεια και η απόλυτη εκπλήρωση. Προσπάθησα να δώσω την κληρονομιά σε αντάλλαγμα με τον κόσμο που βλέπω. Αλλά ο Θεός μου έχει κρατήσει την κληρονομιά μου ασφαλή. Οι δικές μου πραγματικές σκέψεις θα με διδάξουν ποια είναι.

Μάθημα 27

Πάνω από όλα θέλω να δω.

Αναγνωρίζοντας ότι αυτό που βλέπω αντανακλά αυτό που νομίζω ότι είμαι, συνειδητοποιώ ότι η πραγματική όραση είναι η σπουδαιότερη ανάγκη μου. Ο κόσμος που βλέπω καταθέτει μαρτυρία για την τρομακτική φύση της εικόνας του εαυτού μου που έχω φτιάξει. Αν θέλω να θυμηθώ ποιος είμαι, είναι βασικό να αφήσω αυτήν την εικόνα του εαυτού μου να φύγει. Και καθώς αντικαθίσταται από την αλήθεια, η πραγματική όραση σίγουρα θα μου δοθεί. Και με αυτήν την όραση, θα κοιτάζω τον κόσμο και τον εαυτό μου με ευσπλαχνία και αγάπη.

Μάθημα 28

Πάνω απ’ όλα θέλω να δω διαφορετικά.

Ο κόσμος που βλέπω κρατάει στη θέση της την τρομακτική εικόνα που έχω φτιάξει για τον εαυτό μου, και εγγυάται για την συνέχισή της. Όσο βλέπω τον κόσμο όπως είναι τώρα, η αλήθεια δεν μπορεί να εισέλθει στην συνειδητότητά μου. Θα αφήσω την πόρτα πίσω από αυτόν τον κόσμο να ανοίξει για μένα, ώστε να κοιτάξω πέρα από αυτόν και να αντικρύσω τον κόσμο που αντανακλά την Αγάπη του Θεού.

Μάθημα 29

Ο Θεός βρίσκεται σε όλα όσα βλέπω. 


Πίσω από κάθε εικόνα που έχω φτιάξει, η αλήθεια παραμένει αναλλοίωτη. Πίσω από κάθε πέπλο που έχω τραβήξει μπροστά από το πρόσωπο της αγάπης, το φως της παραμένει το ίδιο φωτεινό. Πέρα από κάθε παράλογη ευχή μου βρίσκεται η θέλησή μου, ενωμένη με την Θέληση του Πατέρα μου. Ο Θεός είναι ακόμα παντού και στα πάντα, για πάντα. Και εμείς που είμαστε μέρος από Αυτόν θα κοιτάξουμε πέρα από τα φαινόμενα, και θα αναγνωρίσουμε την αλήθεια πέρα από όλα αυτά.

Μάθημα 30

Ο Θεός βρίσκεται σε όλα όσα βλέπω διότι ο Θεός βρίσκεται στον νου μου.

Μέσα στο νου μου, πίσω από όλες τις παράλογες σκέψεις διαχωρισμού και επίθεσης, βρίσκεται η γνώση ότι όλα είναι ένα για πάντα.. Δεν έχω χάσει τη γνώση του Ποιος είμαι κι ας την έχω ξεχάσει. Έχει κρατηθεί με ασφάλεια για μένα στο Νου του Θεού, ο Οποίος δεν έχει αφήσει τις Σκέψεις Του. Και εγώ, που είμαι ανάμεσά τους, είμαι ένα με αυτές και ένα με Αυτόν.

ΜΑΘΗΜΑ 57

Σήμερα ας επαναλάβουμε αυτές τις ιδέες:

Μάθημα 31

Δεν είμαι το θύμα του κόσμου που βλέπω.

Πως μπορώ να είμαι θύμα ενός κόσμου που μπορεί να αναιρεθεί ολοκληρωτικά αν εγώ το επιλέξω; Οι αλυσίδες μου χαλαρώνουν. Μπορώ να τις πετάξω απλά μόλις το επιθυμήσω. Η πόρτα αυτής της φυλακής είναι ανοιχτή. Μπορώ να φύγω απλά βγαίνοντας έξω. Τίποτα δεν με κρατά σε αυτόν τον κόσμο. Μόνο η επιθυμία να μένω σε αυτόν με κρατά αιχμάλωτο. Ας παραιτηθώ από τις παράλογες ευχές μου και ας περάσω επιτέλους στο φως.

Μάθημα 32

Εγώ έχω επινοήσει τον κόσμο που βλέπω.

Έχω επινοήσει τη φυλακή στην οποία βλέπω τον εαυτό μου. Το μόνο που χρειάζεται ν’ αναγνωρίσω είναι αυτό και μετά είμαι ελεύθερος. Ξεγέλασα τον εαυτό μου και τον έκανα να πιστέψει ότι είναι δυνατόν να αιχμαλωτιστεί ο Υιός του Θεού. Αυτή η πεποίθησή μου ήταν πικρά εσφαλμένη και θέλω ν’ απαλλαγώ απ’ αυτήν. Ο Υιός του Θεού πρέπει να είναι πάντα ελεύθερος. Είναι όπως τον δημιούργησε ο Θεός και όχι όπως τον έκανα εγώ. Αυτός βρίσκεται εκεί όπου επιθυμεί ο Θεός, και όχι εκεί όπου εγώ νόμιζα ότι θα τον κρατούσα αιχμάλωτο.

Μάθημα 33

Υπάρχει ένας άλλος τρόπος να βλέπω τον κόσμο.

Εφόσον ο σκοπός του κόσμου δεν είναι αυτός που εγώ του είχα αποδώσει, πρέπει να υπάρχει άλλος τρόπος να τον βλέπω. Τα βλέπω όλα ανάποδα, και οι σκέψεις μου είναι αντίθετες προς την αλήθεια. Βλέπω τον κόσμο σαν μια φυλακή για τον Υιό του Θεού. Τότε πρέπει ο κόσμος να είναι ένα μέρος που ο Υιός του Θεού μπορεί να απελευθερωθεί. Επιθυμώ να βλέπω τον κόσμο όπως είναι, σαν ένα μέρος όπου ο Υιός του Θεού βρίσκει την ελευθερία του.

Μάθημα 34

Θα μπορούσα να βλέπω την ειρήνη αντί γι αυτό που βλέπω τώρα.

Όταν βλέπω τον κόσμο σαν ένα τόπο ελευθερίας, συνειδητοποιώ ότι αντανακλά τους νόμους του Θεού αντί για αυτούς που επινόησα εγώ για να τους υπακούει. Θα καταλάβω ότι η ειρήνη και όχι ο πόλεμος κατοικεί σε αυτόν. Και θα κατανοήσω ότι η ειρήνη βρίσκεται επίσης στις καρδιές όλων όσων μοιράζονται αυτόν τον τόπο μαζί μου.

Μάθημα 35

Ο νους μου είναι μέρος του Θεού. Είμαι πολύ ιερός.

Όσο μοιράζομαι την ειρήνη του κόσμου με τους αδερφούς μου, αρχίζω να καταλαβαίνω ότι αυτή η ειρήνη προέρχεται από βαθιά μέσα μου. Ο κόσμος που βλέπω έχει πάρει το φως της συγχώρεσης, και μου το επιστρέφει ακτινοβολώντας. Μέσα σε αυτό το φως αρχίζω να βλέπω αυτό που οι ψευδαισθήσεις για τον εαυτό μου, μου κρατούσαν κρυμμένο. Αρχίζω να καταλαβαίνω την ιερότητα όλων των ζωντανών πραγμάτων, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου, και την ενότητά τους μαζί μου.
                                       κεφ 3-3

http://jesousandmiracles.blogspot.gr/search/label/%CE%B3%20%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%20%CE%93%203

ΜΑΘΗΜΑ 58

Αυτές είναι οι ιδέες για επανάληψη σήμερα:

Μάθημα 36

Η ιερότητά μου περιλαμβάνει όλα όσα βλέπω

Από την ιερότητά μου προέρχεται η αντίληψη του πραγματικού κόσμου. Έχοντας συγχωρέσει, δεν θεωρώ πια τον εαυτό μου ένοχο. Μπορώ να δεχτώ την αθωότητα, η οποία είναι η αλήθεια για μένα. Βλέποντας μέσα από μάτια κατανόησης, η ιερότητα του κόσμου είναι το μόνο που βλέπω, διότι μπορώ να απεικονίσω μόνο τις σκέψεις που κάνω για τον εαυτό μου.

Μάθημα 37

Η ιερότητά μου ευλογεί τον κόσμο.

Η αντίληψη της ιερότητάς μου δεν ευλογεί μόνο εμένα. Όλοι και όλα όσα βλέπω με το φως της μοιράζονται την χαρά που φέρνει σε μένα. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην συμμετέχει σ’ αυτήν την χαρά, διότι δεν υπάρχει τίποτα που να μην μοιράζεται την ιερότητά μου. Καθώς αναγνωρίζω την ιερότητά μου έτσι και η ιερότητα του κόσμου ακτινοβολεί ώστε να την βλέπουν όλοι.

Μάθημα 38

Δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να κάνει η ιερότητά μου.

Η ιερότητά μου έχει απεριόριστη δύναμη να θεραπεύει, διότι διαθέτει απεριόριστη δύναμη να σώζει. Τι υπάρχει από το οποίο να χρειάζεται να σωθείς εκτός από ψευδαισθήσεις; Και τι είναι οι ψευδαισθήσεις εκτός από ψευδείς ιδέες για τον εαυτό μου; Η ιερότητά μου τις αναιρεί όλες, δηλώνοντας την αλήθεια για μένα. Ενώπιον της παρουσίας της ιερότητάς μου, την οποία μοιράζομαι με τον ίδιο τον Θεό, όλα τα είδωλα εξαφανίζονται.

Μάθημα 39

Η ιερότητά μου είναι η σωτηρία μου.

Εφόσον η ιερότητά μου με σώζει από όλες τις ενοχές, η αναγνώριση της ιερότητάς μου είναι και η αναγνώριση της σωτηρίας μου. Είναι επίσης και η αναγνώριση της σωτηρίας ολόκληρου του κόσμου. Μόλις αποδεχτώ την ιερότητά μου, τίποτα δεν μπορεί να με κάνει να φοβηθώ. Και επειδή είμαι άφοβος, όλοι πρέπει να μοιράζονται αυτή την κατανόηση, η οποία είναι το δώρο του Θεού προς εμένα και τον κόσμο.

Μάθημα 40

Είμαι ευλογημένος ως Υιός του Θεού.

Εδώ βρίσκεται η διεκδίκησή μου προς ό,τι είναι καλό και μόνο καλό. Είμαι ευλογημένος ως Υιός του Θεού. Όλα τα καλά πράγματα είναι δικά μου, διότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Δεν είναι δυνατόν να υποφέρω καμία απώλεια ή στέρηση ή πόνο εξαιτίας της Ιδιότητάς μου. Ο Ποτέρας μου με στηρίζει, με προστατεύει, και με κατευθύνει σε όλα τα πράγματα. Η φροντίδα του για μένα είναι άπειρη, και είναι μαζί μου για πάντα. Είμαι αιώνια ευλογημένος ως Υιός Του.

ΜΑΘΗΜΑ 59

Οι ακόλουθες ιδέες είναι για επανάληψη σήμερα:

Μάθημα 41

Ο Θεός πηγαίνει μαζί μου όπου και να πάω.

Πως είναι δυνατόν να είμαι μόνος μου όταν ο Θεός πηγαίνει μαζί μου; Πως γίνεται να έχω αμφιβολίες και να μην είμαι σίγουρος για τον εαυτό μου όταν η τέλεια βεβαιότητα κατοικεί μέσα σ’ Αυτόν; Πως μπορώ να ενοχλούμαι από οτιδήποτε όταν Αυτός αναπαύεται μέσα σε μένα με απόλυτη γαλήνη; Πως μπορώ να υποφέρω όταν η αγάπη και η χαρά με περιβάλλουν μέσω Εκείνου; Ας μην διατηρώ ψευδαισθήσεις για τον εαυτό μου. Είμαι τέλειος διότι ο Θεός πηγαίνει μαζί μου όπου κι αν πάω.

ΚΕΦ 8-4 IV. Το Δώρο της Ελευθερίας

http://jesousandmiracles.blogspot.gr/search/label/%CE%B3%20%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%20%CE%97%208


 ΚΕΦ 11 ΙV. Η Κληρονομιά του Υιού του Θεού.

http://jesousandmiracles.blogspot.gr/search/label/%CE%B3%20%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%20%CE%99%CE%91%2011

Μάθημα 42

Ο Θεός είναι η δύναμή μου. Η πραγματική όραση είναι το δώρο Του.

Ας μην βασιστώ στα μάτια μου για να δω σήμερα. Ας είμαι πρόθυμος να ανταλλάξω την αξιολύπητη ψευδαίσθηση ότι βλέπω, με την πραγματική όραση η οποία δίνεται από τον Θεό. Η όραση του Χριστού είναι το δικό Του δώρο, και το έχει δώσει σε μένα. Ας επικαλεστώ αυτό το δώρο σήμερα, έτσι ώστε αυτή η μέρα να με βοηθήσει να κατανοήσω την αιωνιότητα.
ΚΕΦ 12 VI. Η Όραση του Χριστού

http://jesousandmiracles.blogspot.gr/search/label/%CE%B3%20%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%20%CE%99%CE%92%20.12

Μάθημα 43

Ο Θεός είναι η Πηγή μου. Δεν μπορώ να βλέπω χωριστά από Αυτόν.

Μπορώ να βλέπω αυτά που θέλει ο Θεός να βλέπω. Δεν μπορώ να δω τίποτα άλλο. Πέρα από το Θέλημά Του βρίσκονται μόνο ψευδαισθήσεις. Αυτές διαλέγω όταν νομίζω ότι μπορώ να βλέπω χωριστά από Αυτόν. Αυτές διαλέγω όταν προσπαθώ να δω με τα μάτια του σώματος. Όμως, η όραση του Χριστού μου έχει δοθεί για να τα αντικαταστήσω. Επιλέγω να βλέπω μέσα από αυτή την όραση.

Μάθημα 44

Ο Θεός είναι το φως με το οποίο βλέπω.

Δεν βλέπω στο σκοτάδι ο Θεός είναι το μόνο φως. Επομένως, αν θέλω να βλέπω, πρέπει να βλέπω μέσω Αυτού. Έχω προσπαθήσει να προσδιορίσω τι είναι το να βλέπω, αλλά έκανα λάθος. Τώρα μου δίνεται η ευκαιρία να καταλάβω ότι ο Θεός είναι το φως με το οποίο βλέπω. Ας καλωσορίσω την πραγματική όραση και τον ευτυχισμένο κόσμο που θα μου δείξει.
ΚΕΦ 7-7,5 XI. Η Κατάσταση της Χάριτος

http://jesousandmiracles.blogspot.gr/search/label/%CE%B3%20%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%20%CE%96%207

Μάθημα 45

Ο Θεός είναι ο Νους με τον οποίο σκέφτομαι.

Δεν έχω σκέψεις που να μην μοιράζομαι με τον Θεό. Δεν έχω σκέψεις χωριστά από Εκείνον, διότι δεν έχω νου χωριστά από τον Δικό Του. Σαν μέρος του Νου Του, οι σκέψεις μου είναι δικές Του και οι Σκέψεις Του είναι δικές μου.

 ΚΕΦ 6 -5-Γ.  Να επαγρυπνείς  Μόνο για τον  Θεό  και  την  Βασιλεία Του

http://jesousandmiracles.blogspot.gr/search/label/%CE%B3%20%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%20%CE%99%CE%92%20.12

ΜΑΘΗΜΑ 60

Αυτές οι ιδέες είναι η επανάληψη για σήμερα:

Μάθημα 46

Ο Θεός είναι η Αγάπη με την οποία συγχωρώ.

Ο Θεός δεν συγχωρεί διότι δεν έχει ποτέ καταδικάσει. Ο άμεμπτος δεν μπορεί να κατηγορήσει. Και εκείνοι που έχουν αποδεχτεί την αθωότητά τους δεν βλέπουν τίποτα που να χρειάζεται συγχώρεση. Και όμως, η συγχώρεση είναι το μέσο με το οποίο θα αναγνωρίσω την αθωότητά μου. Είναι η αντανάκλαση της Αγάπης του Θεού στην γη. Θα με φέρει αρκετά κοντά στον Ουρανό, ώστε η Αγάπη του Θεού να μπορεί να με φτάσει και να με υψώσει σε Αυτόν.

                                                         ΚΕΦ 16
http://jesousandmiracles.blogspot.gr/search/label/%CE%B3%20%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%20%CE%99%CE%96%2016
                                                                      ΚΕΦ 17
http://jesousandmiracles.blogspot.gr/2012/06/17.html

                                                     ΚΕΦ 29-6
 http://jesousandmiracles.blogspot.gr/search/label/%CE%B3%20%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%20%CE%99%CE%A4%2029

Μάθημα 47

Ο Θεός είναι η δύναμη την οποία εμπιστεύομαι.

Δεν συγχωρώ μέσω της δικής μου δύναμης. Συγχωρώ μέσω της δύναμης του Θεού μέσα μου, την οποία θυμάμαι καθώς συγχωρώ. Καθώς αρχίζω να βλέπω, αναγνωρίζω την αντανάκλασή Του στην γη. Συγχωρώ όλα τα πράγματα διότι νοιώθω την παρακίνηση της δικής Του δύναμης μέσα μου. Και αρχίζω να θυμάμαι την Αγάπη που είχα επιλέξει να ξεχάσω, η οποία όμως, δεν με έχει ξεχάσει.

Μάθημα 48

Δεν υπάρχει τίποτα να φοβηθώ.

Πόσο ασφαλής θα μου φαίνεται ο κόσμος όταν θα μπορώ να τον βλέπω! Δεν θα μοιάζει καθόλου με τον κόσμο που φαντάζομαι ότι βλέπω τώρα. Οι πάντες και τα πάντα θα με ευλογούν. Στον κάθε ένα θα αναγνωρίζω τον πιο αγαπητό μου Φίλο. Τι θα μπορούσα να φοβηθώ σε ένα κόσμο που έχω συγχωρέσει, και με έχει συγχωρέσει;

Μάθημα 49

Η Φωνή του Θεού μου μιλά όλη την ημέρα.

Δεν υπάρχει στιγμή κατά την οποία η Φωνή του Θεού να σταματά να καλεί την συγχώρεσή μου για να με σώσει. Δεν υπάρχει στιγμή κατά την οποία η Φωνή Του να μην κατευθύνει τις σκέψεις μου, να καθοδηγεί τις πράξεις μου και να οδηγεί τα βήματα μου. Βαδίζω σταθερά προς την αλήθεια. Δεν γίνεται να πάω πουθενά αλλού, διότι η Φωνή του Θεού είναι η μόνη Φωνή και ο μόνος Οδηγός που έχει δοθεί στον Υιό Του.

Μάθημα 50

Με στηρίζει η Αγάπη του Θεού.

Καθώς ακούω την Φωνή του Θεού, με στηρίζει η Αγάπη Του. Καθώς ανοίγω τα μάτια μου, η Αγάπη Του φωτίζει τον κόσμο για να τον βλέπω. Καθώς συγχωρώ, η Αγάπη Του μου υπενθυμίζει ότι ο Υιός Του είναι αναμάρτητος. Και καθώς κοιτώ τον κόσμο με την όραση που Αυτός μου έχει δώσει, θυμάμαι ότι είμαι Υιός Του.

                                 Μετάφραση Χ. Τσιντέα  

ΜΑΘΗΜΑ 61

Είμαι το φως του κόσμου.

1. Ποιος άλλος από τον Υιό του Θεού είναι το φως του κόσμου; Αυτό, λοιπόν, είναι απλά μια δήλωση της αλήθειας για τον εαυτό σου. Είναι το αντίθετο από μια δήλωση υπερηφάνειας, αλαζονείας, ή αυταπάτης. Δεν περιγράφει την αντίληψη για τον εαυτό που έχεις φτιάξει εσύ. Δεν αναφέρεται σε κανένα από τα χαρακτηριστικά τα οποία έχεις αποδώσει στα είδωλά σου. Aναφέρεται σε σένα έτσι όπως δημιουργήθηκες από τον Θεό.  Απλά δηλώνει την αλήθεια.
2. Για το εγώ, η σημερινή ιδέα είναι η επιτομή της εξύμνησης του εαυτού. Αλλά το εγώ δεν κατανοεί την ταπεινότητα, και την παρερμηνεύει ως υποβίβαση του εαυτού. Η ταπεινότητα αποτελείται από την αποδοχή του ρόλου σου στην σωτηρία και την μη ανάληψη οποιουδήποτε άλλου. Δεν είναι ταπεινότητα να επιμένεις ότι δεν μπορείς να είσαι το φως του κόσμου αν αυτή είναι η λειτουργία που σου έχει αναθέσει ο Θεός. Είναι μόνο η αλαζονεία που ισχυρίζεται ότι αυτή η λειτουργία δεν μπορεί να είναι για σένα, και η αλαζονεία είναι πάντα του εγώ.
3. Η αληθινή ταπεινότητα απαιτεί να αποδεχτείς την σημερινή ιδέα διότι είναι η Φωνή του Θεού που σου λέει ότι είναι αλήθεια. Αυτό είναι ένα αρχικό βήμα στην αποδοχή της αληθινής σου λειτουργίας πάνω στην γη. Είναι ένα γιγάντιο βήμα προς την δικαιωματική σου θέση στην σωτηρία. Είναι μια θετική επιβεβαίωση του δικαιώματός σου να σωθείς, και μια αναγνώριση της δύναμης που σου δίδεται να σώζεις άλλους.
4. Θα θελήσεις να αναλογιστείς αυτή την ιδέα όσο πιο συχνά γίνεται σήμερα. Είναι η τέλεια απάντηση σε όλες τις ψευδαισθήσεις, άρα και σε κάθε πειρασμό. Φέρνει όλες τις εικόνες που έχεις φτιάξει για τον εαυτό σου στην αλήθεια, και σε βοηθά να φύγεις ειρηνικά, απαλλαγμένος από κάθε φορτίο και βέβαιος για τον σκοπό σου.
5. Σήμερα, καλό θα είναι να κάνεις όσο το δυνατόν περισσότερες περιόδους πρακτικής, παρόλο που η κάθε μια δεν χρειάζεται να υπερβαίνει το ένα ή δύο λεπτά. Αυτές θα πρέπει να αρχίζουν λέγοντας στον εαυτό σου:

Είμαι το φως του κόσμου. Αυτή είναι η μόνη λειτουργία μου. Γι αυτό βρίσκομαι εδώ.

 Έπειτα σκέψου αυτές τις δηλώσεις για λίγο, κατά προτίμηση με τα μάτια κλειστά εφόσον το επιτρέπουν οι καταστάσεις. Άφησε να έρθουν σε σένα κάμποσες σχετικές σκέψεις, και επαναλάμβανε την ιδέα από μέσα σου αν ο νους περιπλανιέται σε άσκοπες σκέψεις.
6. Βεβαιώσου ότι αρχίζεις και τελειώνεις την ημέρα σου με μια περίοδο άσκησης. Έτσι θα ξυπνήσεις με μια αναγνώριση της αλήθειας για τον εαυτό σου, θα την ενισχύεις κατά την διάρκεια της ημέρας, και θα κοιμηθείς καθώς επιβεβαιώνεις την λειτουργία σου και τον μοναδικό σου σκοπό εδώ. Αυτές οι δύο περίοδοι πρακτικής μπορούν να είναι μεγαλύτερες από τις υπόλοιπες, αν βρίσκεις ότι σε βοηθούν και θέλεις να τις επεκτείνεις.
7. Η σημερινή ιδέα πηγαίνει πέρα από τις ασήμαντες απόψεις του εγώ για το τι είσαι και ποιος είναι ο σκοπός σου. Ως κομιστής της σωτηρίας, προφανώς, αυτό είναι απαραίτητο. Αυτό είναι το πρώτο από μια σειρά γιγάντιων βημάτων που θα κάνουμε τις επόμενες εβδομάδες. Σήμερα προσπάθησε να κτίσεις μια γερή βάση γι αυτά τα βήματα. Είσαι το φως του κόσμου. Ο Θεός έχει οικοδομήσει το σχέδιο Του για την σωτηρία του Υιού Του επάνω σου.

ΜΑΘΗΜΑ 62

Η συγχώρεση είναι η λειτουργία μου ως φως του κόσμου.

1. Η συγχώρεσή σου θα φέρει τον κόσμο του σκότους στο φως. Η συγχώρεσή σου θα σε αφήσει ν’ αναγνωρίσεις το φως με το οποίο βλέπεις. Η συγχώρεση είναι η απόδειξη ότι είσαι το φως του κόσμου. Μέσω της συγχώρεσης σου επιστρέφει η αλήθεια στην μνήμη σου. Επομένως, στην συγχώρεσή σου βρίσκεται η σωτηρία σου.
2. Οι ψευδαισθήσεις για τον εαυτό σου και τον κόσμο είναι το ίδιο πράγμα. Αυτός είναι ο λόγος που όλη η συγχώρεση είναι ένα δώρο προς τον εαυτό σου. Ο στόχος σου είναι να βρεις ποιος είσαι, εφόσον έχεις αρνηθεί την Ταυτότητά σου και έχεις επιτεθεί στην δημιουργία και τον Δημιουργό της. Τώρα μαθαίνεις πώς να θυμηθείς την αλήθεια. Γι αυτό, η επίθεση πρέπει ν’ αντικατασταθεί από την συγχώρεση, έτσι ώστε οι σκέψεις ζωής να μπορέσουν ν’ αντικαταστήσουν τις σκέψεις θανάτου.
3. Να θυμάσαι ότι σε κάθε επίθεση επικαλείσαι την δική σου αδυναμία, ενώ κάθε φορά που συγχωρείς επικαλείσαι στην δύναμη του Χριστού μέσα σου. Δεν καταλαβαίνεις, λοιπόν, τι θα κάνει για σένα η συγχώρεση; Θα αφαιρέσει κάθε αίσθηση αδυναμίας, έντασης και κόπωσης από το νου σου. Θα απομακρύνει κάθε φόβο και ενοχή και πόνο. Θα επανορθώσει στην επίγνωσή σου την ιδιότητά σου να είσαι άτρωτος και την δύναμη που έδωσε ο Θεός στον Υιό Του.
4. Ας χαρούμε που αρχίζουμε και τελειώνουμε την μέρα μας ασκώντας την σημερινή ιδέα, και που την χρησιμοποιούμε όσο πιο συχνά γίνεται όλη την ημέρα. Θα σε βοηθήσει να κάνεις την ημέρα σου τόσο χαρούμενη όσο θέλει ο Θεός να είναι για σένα. Και θα βοηθήσει και τους άλλους γύρω σου, όπως και εκείνους που φαίνεται πως είναι μακριά από σένα στον χωροχρόνο, να μοιραστούν αυτή την ευτυχία μαζί σου.
5. Όσο πιο συχνά μπορείς, αν είναι δυνατόν κλείνοντας τα μάτια σου, πες στον εαυτό σου σήμερα:

Η συγχώρεση είναι η λειτουργία μου ως φως του κόσμου. Επιθυμώ να εκπληρώσω την λειτουργία έτσι ώστε να είμαι ευτυχισμένος.

Έπειτα αφιέρωσε ένα ή δύο λεπτά για να αναλογιστείς την λειτουργία σου και την ευτυχία και την απελευθέρωση που θα σου φέρει. Άφησε να έρθουν ελεύθερα σχετικές σκέψεις, διότι η καρδιά σου θα αναγνωρίσει αυτά τα λόγια, και μέσα στο νου σου βρίσκεται η επίγνωση ότι είναι αληθινά. Σε περίπτωση που η προσοχή σου αποσπαστεί, επανάλαβε την ιδέα και πρόσθεσε:

Θέλω να θυμηθώ αυτό διότι θέλω να είμαι χαρούμενος.

ΜΑΘΗΜΑ 63
Το φως του κόσμου φέρνει ειρήνη σε κάθε νου μέσω της δικής μου συγχώρεσης.

1. Πόσο ιερός είσαι εσύ που έχεις την δύναμη να φέρνεις ειρήνη σε κάθε νου! Πόσο ευλογημένος είσαι που μπορείς να μάθεις να αναγνωρίζεις τα μέσα που επιτρέπουν να γίνει αυτό μέσα από σένα! Τι άλλο σκοπό  θα μπορούσες  να έχεις που να σου αποφέρει περισσότερη ευτυχία;
2. Με τέτοια λειτουργία, είσαι πραγματικά το φως του κόσμου. Ο Υιός του Θεού σε σένα αποβλέπει για την λύτρωσή του. Είναι δική σου για να του την δώσεις, διότι ανήκει σε σένα. Μην αποδεχτείς στην θέση της κανένα άλλο ασήμαντο σκοπό ή ανούσια επιθυμία, ειδάλλως θα λησμονήσεις την λειτουργία σου και θ’ αφήσεις τον Υιό του Θεού στην κόλαση. Αυτό που σου ζητείται, δεν είναι κάποιο ασήμαντο αίτημα. Σου ζητείται να δεχτείς την σωτηρία έτσι ώστε να είναι δική σου για να την προσφέρεις.
3. Αφού αναγνωρίσεις την σημασία αυτής της λειτουργίας, θα χαρείς να την θυμάσαι πολύ συχνά σήμερα. Θα αρχίσουμε την μέρα αναγνωρίζοντας την, και θα την κλείσουμε με την σκέψη της στην επίγνωσή μας. και όλη την ημέρα θα την επαναλαμβάνουμε όσο πιο συχνά μπορούμε:

Το φως του κόσμου φέρνει ειρήνη σε κάθε νου μέσω της δικής μου συγχώρεσης. Εγώ είμαι το μέσον που έχει ορίσει ο Θεός για την σωτηρία του κόσμου.

Αν κλείσεις τα μάτια σου, πιθανόν θα βρεις ευκολότερο να αφήσεις τις σχετικές σκέψεις να έρθουν σε σένα εκείνο το ένα ή δύο λεπτά που θα πρέπει να αφιερώσεις για να αναλογιστείς αυτή την ιδέα. Όμως, μην περιμένεις να συμβεί κάτι τέτοιο. Δεν πρέπει να χάνεις καμιά ευκαιρία για να ενισχύεις την σημερινή ιδέα. Να θυμάσαι ότι ο Υιός του Θεού αποβλέπει σε σένα για την σωτηρία του. Και ποιος άλλος είναι ο Υιός Του από τον Εαυτό σου;

ΜΑΘΗΜΑ 64

Ας μην ξεχνώ την λειτουργία μου.

1. Η σημερινή ιδέα είναι απλά άλλος ένας τρόπος να πεις «Ας μην παραπλανηθώ από τον πειρασμό.» Ο σκοπός του κόσμου που βλέπεις είναι να συγκαλύψει την λειτουργία σου της συγχώρεσης, και να σου παρέχει μια δικαιολογία για να την ξεχάσεις. Είναι ο πειρασμός να εγκαταλείψεις τον Θεό και τον Υιό Του παίρνοντας μια σωματική εμφάνιση. Αυτό βλέπουν τα μάτια του σώματος.
2. Τίποτα από ό,τι φαίνεται πως βλέπουν τα μάτια του σώματος δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο από μια μορφή πειρασμού, εφόσον αυτός ήταν ο σκοπός του ίδιου του σώματος. Ωστόσο, έχουμε μάθει ότι το Άγιο Πνεύμα έχει μία άλλη χρήση για όλες τις ψευδαισθήσεις που έχεις φτιάξει, επομένως Αυτό βλέπει έναν άλλο σκοπό σε αυτές. Για το Άγιο Πνεύμα, ο κόσμος είναι ένα μέρος όπου μαθαίνεις να συγχωρείς τον εαυτό σου γι αυτό που θεωρούσες ως αμαρτίες σου. Κάτω από αυτό το πρίσμα αντίληψης, η σωματική εμφάνιση του πειρασμού γίνεται η πνευματική αναγνώριση της σωτηρίας.
3. Για να ανακεφαλαιώσουμε τα τελευταία μαθήματα, η λειτουργία σου εδώ είναι να είσαι το φως του κόσμου, μια λειτουργία που σου έχει δοθεί από τον Θεό. Μόνο η αλαζονεία του εγώ σε οδηγεί να αμφισβητείς αυτό, και μόνο ο φόβος του εγώ σε παροτρύνει να θεωρείς τον εαυτό σου ως ανάξιο του έργου που σου έχει ορίσει ο Θεός ο Ίδιος. Η σωτηρία του κόσμου περιμένει την συγχώρεσή σου, διότι μέσω αυτής ξεφεύγει ο Υιός του Θεού από όλες τις ψευδαισθήσεις, άρα και από κάθε πειρασμό. Ο Υιός του Θεού είσαι εσύ.
4. Μόνο εκπληρώνοντας την λειτουργία που σου έχει δοθεί από τον Θεό θα είσαι ευτυχισμένος. Και αυτό διότι η λειτουργία σου είναι να είσαι χαρούμενος χρησιμοποιώντας τα μέσα με τα οποία η ευτυχία γίνεται αναπόφευκτη. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Επομένως, κάθε φορά που επιλέγεις αν θα εκπληρώσεις ή όχι την λειτουργία σου, στην πραγματικότητα επιλέγεις αν θα είσαι χαρούμενος ή όχι.
5.Ας το θυμόμαστε αυτό σήμερα. Ας το υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας το πρωί και πάλι το βράδυ, αλλά και όλη την ημέρα. Προετοιμάσου για όλες τις αποφάσεις που θα πάρεις σήμερα με το να θυμάσαι ότι στην πραγματικότητα είναι όλες πολύ απλές. Η κάθε μία θα σε οδηγεί είτε στην ευτυχία ή στην δυστυχία. Μπορεί μια τόσο απλή απόφαση να είναι τόσο δύσκολη; Ας μην σε εξαπατά η μορφή της απόφασης. Η πολυπλοκότητα της μορφής δεν σημαίνει και πολυπλοκότητα περιεχομένου. Είναι αδύνατον οποιαδήποτε απόφαση πάνω στην γη να έχει περιεχόμενο διαφορετικό από αυτή την απλή επιλογή. Αυτή είναι η μόνη επιλογή που βλέπει το Άγιο Πνεύμα. Άρα είναι και η μόνη επιλογή που υπάρχει.
6. Σήμερα, λοιπόν, ας ασκηθούμε με αυτές τις σκέψεις:
Ας μην ξεχνώ την λειτουργία μου. Ας μην προσπαθώ να αντικαταστήσω την λειτουργία που μου έχει δώσει ο Θεός με μία δική μου. Ας συγχωρώ και ας είμαι χαρούμενος.
Αφιέρωσε τουλάχιστον δέκα με δεκαπέντε λεπτά σήμερα αναλογιζόμενος αυτό με κλειστά τα μάτια. Σχετικές σκέψεις θα έρθουν να σε βοηθήσουν, αν θυμάσαι την ζωτική σημασία που έχει η λειτουργία σου για σένα και για τον κόσμο.
7. Στις συχνές εφαρμογές της σημερινής ιδέας κατά την διάρκεια της ημέρας, αφιέρωσε αρκετά λεπτά για ν’ ανακεφαλαιώσεις αυτές τις σκέψεις, και έπειτα σκέψου γύρω από αυτές μόνο και για τίποτα άλλο. Αυτό θα είναι δύσκολο, ειδικά στην αρχή, εφόσον δεν είσαι ειδήμων στην νοητική πειθαρχία που απαιτείται. Ίσως χρειαστεί να επαναλάβεις «Ας μην ξεχνώ την λειτουργία μου» αρκετά συχνά για να σε βοηθήσει να συγκεντρωθείς.
8. Χρειάζονται δύο μορφές πιο σύντομων περιόδων άσκησης. Κάποιες φορές, κάνε τις ασκήσεις με τα μάτια σου κλειστά, προσπαθώντας να συγκεντρωθείς στις σκέψεις που χρησιμοποιείς. Άλλες φορές, κράτησε τα μάτια σου ανοιχτά ανακεφαλαιώνοντας τις σκέψεις, και έπειτα κοίταξε αργά και μη επιλεκτικά γύρω σου, λέγοντας στον εαυτό σου:

Αυτός είναι ο κόσμος που είναι η λειτουργία μου να σώσω.

                                         ΜΑΘΗΜΑ 65

Η μόνη μου λειτουργία είναι αυτή που μου έδωσε ο Θεός.

1. Η σημερινή ιδέα επιβεβαιώνει την αφοσίωσή σου στην σωτηρία. Ακόμα σου υπενθυμίζει ότι δεν έχεις άλλη λειτουργία από αυτή. Και οι δύο αυτές σκέψεις είναι προφανώς απαραίτητες για μια ολοκληρωτική αφοσίωση. Η σωτηρία δεν μπορεί να είναι ο μόνος στόχος την στιγμή που περιθάλπεις άλλους. Η πλήρης αποδοχή της σωτηρίας ως μόνη σου λειτουργία συμπεριλαμβάνει απαραίτητα δύο φάσεις ∙ την αναγνώριση της σωτηρίας ως λειτουργία σου, και την παραίτηση από όλους τους άλλους στόχους που έχεις επινοήσει για τον εαυτό σου.
2. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορείς ν’ αναλάβεις την δικαιωματική σου θέση ανάμεσα στους σωτήρες του κόσμου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορείς να πεις και να το εννοείς, «Η μόνη μου λειτουργία είναι αυτή που μου έδωσε ο Θεός.» Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορείς να βρεις γαλήνη του νου.
3. Σήμερα, και για κάποιες από τις επόμενες μέρες, αφιέρωσε δέκα ή δεκαπέντε λεπτά για μια πιο ουσιαστική περίοδο πρακτικής, κατά ην οποία προσπαθείς να κατανοήσεις και ν’ αποδεχτείς αυτό που σημαίνει πραγματικά η σημερινή ιδέα. Η σημερινή ιδέα σου προσφέρει την διαφυγή από όλες τις δυσκολίες που αντιλαμβάνεσαι. Τοποθετεί το κλειδί στην πόρτα της ειρήνης, την οποία είχες κλείσει για τον εαυτό σου, με τα ίδια σου τα χέρια. Σου δίνει την απάντηση σε όλες τις αναζητήσεις σου από τότε που άρχισε ο χρόνος.
4. Προσπάθησε, αν είναι δυνατόν, να αναλαμβάνεις τις καθημερινές περιόδους άσκησης περίπου την ίδια ώρα κάθε μέρα. Προσπάθησε, ακόμα, να ορίσεις από πριν αυτή την ώρα, και έπειτα να μείνεις πιστός σε αυτή όσο το δυνατόν περισσότερο. Ο σκοπός αυτού είναι να διακανονίσει την ημέρα σου έτσι ώστε να αφήνεις κατά μέρος τον χρόνο για τον Θεό, όπως και για όλους τους άλλους ασήμαντους καθημερνούς στόχους που επιδιώκεις. Αυτό είναι μέρος της μακροπρόθεσμης εκπαίδευσης πειθαρχίας που χρειάζεται ο νους σου, έτσι ώστε το Άγιο Πνεύμα να μπορεί να τον χρησιμοποιεί με συνέπεια για τον σκοπό που μοιράζεται μαζί σου.
5. Για τις μεγαλύτερες περιόδους άσκησης, άρχισε επαναλαμβάνοντας την ιδέα της ημέρας. Έπειτα κλείσε τα μάτια σου, επανάλαβε την ιδέα από μέσα σου για άλλη μια φορά, και παρατήρησε το νου σου προσεκτικά για να πιάσεις όποιες σκέψεις περνούν από αυτό. Στην αρχή, μην κάνεις καμιά προσπάθεια να συγκεντρωθείς μόνο σε σκέψεις σχετικές με την σημερινή ιδέα. Καλύτερα, προσπάθησε να ξεσκεπάσεις κάθε σκέψη που προσπαθεί να παρεμβληθεί. Σημείωσε την κάθε μία έτσι όπως έρχεται σε σένα, όσο γίνεται με λιγότερη έγνοια και εμπλοκή, αφήνοντας την κάθε μία να φύγει λέγοντας στον εαυτό σου:

Αυτή η σκέψη αντανακλά ένα στόχο που με εμποδίζει να δεχτώ την μόνη μου λειτουργία.

6. Έπειτα από κάποιο διάστημα, θα είναι πιο δύσκολο να βρεθούν σκέψεις που παρεμβάλλονται. Προσπάθησε, όμως, να συνεχίσεις για ένα λεπτό ακόμα περίπου, προσπαθώντας να πιάσεις μερικές από τις άσκοπες σκέψεις που σου διέφυγαν από την προσοχή προηγουμένως, αλλά μην πιέζεσαι ή κάνεις υπερβολική προσπάθεια γι αυτό. Έπειτα πες στον εαυτό σου:

Πάνω σε αυτή την καθαρή πλάκα, ας γραφτεί για μένα η αληθινή μου λειτουργία.

Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις αυτά ακριβώς τα λόγια, αλλά προσπάθησε να έχεις την αίσθηση της προθυμίας να αφήσεις να αντικατασταθούν οι ψευδαισθήσεις σου με την αλήθεια.
7. Στο τέλος, επανάλαβε την σημερινή ιδέα άλλη μια φορά, και αφιέρωσε το υπόλοιπο της περιόδου πρακτικής για να προσπαθήσεις να εστιάσεις στην σημασία της για σένα, στην ανακούφιση που θα σου φέρει η αποδοχή της επιλύνοντας όλες τις συγκρούσεις σου μια για πάντα, και στο μέγεθος που πραγματικά θέλεις την σωτηρία σου και όχι τις ανόητες ιδέες σου που ισχυρίζονται το αντίθετο.
8. Στις συντομότερες περιόδους πρακτικής, τις οποίες θα πρέπει να αναλαμβάνεις τουλάχιστον μία φορά κάθε ώρα, χρησιμοποίησε αυτή την μορφή για την εφαρμογή της σημερινής ιδέας:

Η μοναδική μου λειτουργία είναι αυτή που μου έδωσε ο Θεός. Δεν θέλω καμία άλλη και δεν έχω καμία άλλη εκτός από αυτή.

Μερικές φορές κλείνε τα μάτια σου καθώς ασκείσαι σε αυτό, και μερικές φορές κράτησε τα μάτια σου ανοιχτά και κοίτα γύρω σου. Αυτό που βλέπεις τώρα είναι που θ’ αλλάξει ολοκληρωτικά όταν αποδεχτείς εντελώς την σημερινή ιδέα.

ΜΑΘΗΜΑ 66
.

Η ευτυχία μου και η λειτουργία μου είναι ένα.

1. Σίγουρα θα έχεις παρατηρήσει κάποια έμφαση που δίνεται στα τελευταία μαθήματα στη σχέση ανάμεσα στην εκπλήρωση της λειτουργίας σου και στην επίτευξη της ευτυχίας. Αυτό γίνεται διότι δεν βλέπεις πραγματικά την σχέση. Και όμως υπάρχει κάτι περισσότερο από κάποια σχέση ανάμεσα σε αυτά τα δύο ∙ είναι τα ίδια. Οι μορφές τους είναι διαφορετικές, αλλά το περιεχόμενό τους είναι εξ ολοκλήρου ένα.
2. Το εγώ βρίσκεται σε συνεχή μάχη με τον Άγιο Πνεύμα για το βασικό ερώτημα για το ποια είναι η λειτουργία σου. Το ίδιο μάχεται με το Άγιο Πνεύμα για το τι είναι η ευτυχία σου. Αυτή δεν είναι μια αμφίδρομη μάχη. Το εγώ επιτίθεται και το Άγιο Πνεύμα δεν ανταποκρίνεται. Αυτό γνωρίζει ποια είναι η λειτουργία σου. Αυτό γνωρίζει ότι είναι η ευτυχία σου.
3. Σήμερα θα προσπαθήσουμε να προσπεράσουμε αυτήν την εντελώς ανούσια μάχη και να φτάσουμε στην αλήθεια για την λειτουργία μας. Δεν θα καταπιαστούμε με χωρίς νόημα διαφωνίες ως προς το τι είναι. Δεν θα εμπλακούμε σε προσδιορισμούς  για το τι είναι η ευτυχία και το πώς αποκτιέται. Δεν θα κάνουμε το χατίρι στο εγώ ακούγοντας τις επιθέσεις του προς την αλήθεια. Απλά χαιρόμαστε που μπορούμε να μάθουμε τι είναι η αλήθεια.
4. Η μεγαλύτερη περίοδος πρακτικής σήμερα έχει σκοπό να αποδεχτείς το γεγονός ότι όχι μόνο υπάρχει πραγματική σχέση ανάμεσα στην λειτουργία που σου έδωσε ο Θεός και στην ευτυχία σου, αλλά ότι είναι πραγματικά το ίδιο. Ο Θεός σου δίνει μόνο ευτυχία. Επομένως, η λειτουργία που σου έδωσε Αυτός πρέπει να είναι η ευτυχία, παρόλο που μπορεί να φαίνεται κάτι άλλο. Οι σημερινές ασκήσεις είναι μία προσπάθεια να υπερβούμε τις διαφορές στην μορφή, και ν’ αναγνωρίσουμε  ένα κοινό περιεχόμενο όπου υπάρχει στ’ αλήθεια.
5. Άρχισε τις δεκάλεπτες – δεκαπεντάλεπτες περιόδους άσκησης ανακεφαλαιώνοντας αυτές τις σκέψεις:

Ο Θεός μου δίνει μόνο ευτυχία. Αυτός μου έχει δώσει την λειτουργία μου. Άρα η λειτουργία μου πρέπει να είναι η ευτυχία.

Προσπάθησε να δεις την λογική σε αυτή την ακολουθία, ακόμα κι αν δεν αποδέχεσαι ακόμα το συμπέρασμα. Μόνο αν οι δύο πρώτες σκέψεις είναι λανθασμένες το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι εσφαλμένο. Ας σκεφτούμε, λοιπόν, τα προαναφερθέντα για λίγο, καθώς θα ασκούμαστε.
6. Η πρώτη δήλωση είναι ότι ο Θεός σου δίνει μόνο ευτυχία. Αυτό θα μπορούσε να είναι λανθασμένο, φυσικά, αλλά για να είναι λανθασμένο είναι απαραίτητο να δώσουμε ένα ορισμό στον Θεό ως κάτι που δεν είναι. Η Αγάπη δεν γίνεται να είναι κακό, και ό,τι δεν είναι ευτυχία είναι κακό. Ο Θεός δεν μπορεί να δώσει αυτό που δεν έχει, και δεν γίνεται να έχει αυτό που δεν είναι. Εκτός κι αν ο Θεός σου δίνει μόνο ευτυχία, τότε Αυτός πρέπει να είναι κακός. Και αυτόν τον ορισμό πιστεύεις γι Αυτόν αν δεν δέχεσαι την πρώτη δήλωση.
7. Η δεύτερη δήλωση είναι ότι ο Θεός σου έδωσε την λειτουργία σου. Έχουμε δει ότι υπάρχουν μόνο δύο μέρη  στο νου σου. Το ένα κυβερνάται από το εγώ, και είναι φτιαγμένο από ψευδαισθήσεις. Το άλλο είναι το σπίτι του Αγίου Πνεύματος, εκεί όπου κατοικεί η αλήθεια. Δεν υπάρχουν άλλοι οδηγοί από αυτούς για να επιλέξεις, και δεν υπάρχουν άλλα αποτελέσματα ως απόρροιες της επιλογής σου, από τον φόβο που πάντα γεννά το εγώ, και την αγάπη που το Άγιο Πνεύμα προσφέρει για να τον αντικαταστήσει.
8. Επομένως, η λειτουργία σου πρέπει να ορίζεται από τον Θεό μέσω της Φωνής Του, ή φτιάχνεται από το εγώ που έφτιαξες εσύ για να Τον αντικαταστήσεις. Ποιο από τα δύο είναι αλήθεια; Εκτός κι αν ο Θεός είναι Αυτός που σου έδωσε την λειτουργία σου, πρέπει να είναι δώρο του εγώ. Όμως, το εγώ έχει πραγματικά δώρα για να δώσει, όντας το ίδιο ψευδαίσθηση και προσφέροντας μόνο ψευδαισθήσεις δώρων; 
9. Αυτό αναλογίσου κατά την μεγαλύτερη περίοδο άσκησης σήμερα. Αναλογίσου, ακόμα, και τις πολλές μορφές που έχει πάρει μέσα στο νου σου η ψευδαίσθηση της λειτουργίας σου, και τους πολλούς τρόπους με τους οποίους προσπάθησες να βρεις την σωτηρία κάτω από την καθοδήγηση του εγώ. Την βρήκες; Ήσουν ευτυχισμένος;. Σου έφεραν γαλήνη; Σήμερα χρειαζόμαστε μεγάλη ειλικρίνεια. Θυμήσου τις εκβάσεις αμερόληπτα, και σκέψου αν ήταν ποτέ λογικό να περιμένεις ευτυχία από οτιδήποτε σου έχει προτείνει ποτέ το εγώ. Και όμως το εγώ είναι η μόνη εναλλακτική στην Φωνή του Αγίου Πνεύματος.
10. Θα ακούς ή την τρέλα ή την αλήθεια. Προσπάθησε να κάνεις αυτή την επιλογή καθώς σκέφτεσαι τα προαναφερθέντα στα οποία βασίζεται το συμπέρασμά μας. Μπορούμε να συνεισφέρουμε σε αυτό το συμπέρασμα μόνο, και σε κανένα άλλο. Γιατί ο Θεός ο ίδιος το μοιράζεται μαζί μας. Η σημερινή ιδέα είναι άλλο ένα γιγάντιο άλμα στην αντίληψη αυτού που είναι ίδιο ως ίδιο, και του διαφορετικού ως διαφορετικό. 
11. Στις πιο μικρές περιόδους άσκησης, οι οποίες θα βοηθούσαν καλύτερα αν τις αναλάμβανες δύο φορές την ώρα, προτείνεται αυτή η μορφή εφαρμογής:
Η ευτυχία μου και λειτουργία μου είναι ένα, διότι ο Θεός μου έχει δώσει και τις δύο.
Δεν θα σου πάρει περισσότερο από ένα λεπτό, ίσως και λιγότερο, να επαναλαμβάνεις αυτά τα λόγια αργά και τα σκέφτεσαι για λίγο καθώς τα λες.

ΜΑΘΗΜΑ 67

Η Αγάπη με δημιούργησε καθ’ ομοίωσή της.

1. Η σημερινή ιδέα είναι μια ολοκληρωμένη και ακριβής δήλωση του τι είσαι. Γι αυτό είσαι το φως του κόσμου. Γι αυτό ο Θεός σε όρισε σωτήρα του κόσμου. Γι αυτό ο Υιός του Θεού αποβλέπει σε σένα για την σωτηρία του. Σώζεται από αυτό που είσαι (πραγματικά). Σήμερα θα κάνουμε κάθε προσπάθεια να φτάσουμε σε αυτήν την αλήθεια για σένα, και να συνειδητοποιήσουμε πλήρως, έστω για μια στιγμή, ότι είναι η αλήθεια.

2. Στην μεγαλύτερη περίοδο πρακτικής, θα σκεφτούμε για την πραγματικότητά σου και την εξ ολοκλήρου αναλλοίωτη και αμετάβλητη φύση της. Θα αρχίσουμε επαναλαμβάνοντας αυτή την αλήθεια για σένα, και έπειτα θα περάσουμε μερικά λεπτά προσθέτοντας κάποιες σχετικές σκέψεις, όπως:

Η ιερότητα με δημιούργησε ιερό. Η καλοσύνη με δημιούργησε καλό. Η χρησιμότητα με δημιούργησε χρήσιμο. Η τελειότητα με δημιούργησε τέλειο.

3.  Όποια ιδιότητα βρίσκεται σε συμφωνία με τον Θεό έτσι όπως Αυτός προσδιορίζει τον Εαυτό Του είναι κατάλληλη προς χρήση. Σήμερα προσπαθούμε να ακυρώσουμε τον δικό σου ορισμό για τον Θεό και να τον αντικαταστήσουμε με τον δικό Του. Επίσης θα προσπαθήσουμε να δώσουμε έμφαση ότι εσύ είσαι μέρος του δικού Του ορισμού για τον Εαυτό Του.

4. Αφού έχεις κάνει αρκετές τέτοιες σχετικές σκέψεις, προσπάθησε να αφήσεις όλες τις σκέψεις να λιγοστέψουν για ένα σύντομο προπαρασκευαστικό διάλλειμα, και έπειτα προσπάθησε να φτάσεις πέρα από όλες τις εικόνες και προκαταλήψεις για τον εαυτό σου, στην αλήθεια μέσα σου. Αν σε δημιούργησε η αγάπη όμοιο με αυτή, αυτός ο Εαυτός πρέπει να βρίσκεται μέσα σε σένα. Και κάπου μέσα στο νου σου Αυτός βρίσκεται εκεί για να τον βρεις.

5. Μπορείς να βρεις απαραίτητο να επαναλαμβάνεις την σημερινή ιδέα πότε- πότε για να αντικαταστήσεις σκέψεις που σε αποσπούν. Μπορεί ακόμα, να βρεις ότι αυτό δεν είναι αρκετό, και ότι χρειάζεται να συνεχίσεις να προσθέτεις άλλες σκέψεις σχετικές με την αλήθεια για τον εαυτό σου. Όμως, μπορεί και να πετύχεις να προσπεράσεις όλα αυτά, και μέσα από αυτό το διάλλειμα του κενού από σκέψεις, να φτάσεις στην επίγνωση ενός λαμπρού φωτός στο οποίο αναγνωρίζεις τον εαυτό σου έτσι όπως σε δημιούργησε η αγάπη.

6. Σήμερα θα σε βοηθήσει πολύ να εξασκείς την σημερινή ιδέα όσο πιο συχνά μπορείς. Χρειάζεσαι να ακούς την αλήθεια για τον εαυτό σου όσο πιο συχνά γίνεται, διότι ο νους σου είναι υπέρ- απασχολημένος με ψευδείς εικόνες για τον εαυτό του. Τέσσερις ή πέντε φορές την ώρα, και ίσως περισσότερο, θα σε ωφελούσε πάρα πολύ να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου ότι η αγάπη σε δημιούργησε όμοιο με αυτή. Άκουσε την αλήθεια για τον εαυτό σου με αυτό.

7. Προσπάθησε να συνειδητοποιήσεις στις πιο σύντομες περιόδους πρακτικής ότι αυτή δεν είναι η δική σου μικροσκοπική, μοναχική φωνή που σου λέει αυτό. Αυτή είναι η Φωνή που μιλά από τον Θεό, και σου θυμίζει τον Πατέρα σου και τον Εαυτό σου. Αυτή είναι η Φωνή της αλήθειας, που αντικαθιστά όλα όσα σου λέει το εγώ για τον εαυτό σου, με την απλή αλήθεια για τον Υιό του Θεού. Δημιουργήθηκες από την αγάπη όμοιος με αυτή.

ΜΑΘΗΜΑ 68
Η αγάπη δεν κρατά πικρίες.

1. Εσύ που δημιουργήθηκες από την αγάπη όμοιος με αυτήν, δεν γίνεται να κρατάς πικρίες και να γνωρίζεις τον Εαυτό σου. Το να κρατάς μία πικρία σημαίνει ότι ξεχνάς ποιος είσαι.  Το να κρατάς μία πικρία σημαίνει ότι βλέπεις τον εαυτό σου σαν σώμα. Το να κρατάς μια πικρία σημαίνει ότι αφήνεις το εγώ να κυβερνά το νου σου και να καταδικάζεις τα σώμα  σε θάνατο. Ίσως, ακόμα, δεν συνειδητοποιείς απόλυτα το τι κάνεις στο νου σου όταν κρατάς πικρίες. Αυτό φαίνεται σαν να σε αποκόπτει από την Πηγή σου και σε κάνει διαφορετικό από Αυτόν. Σε κάνει να πιστεύεις ότι Αυτός είναι όπως νομίζεις ότι έχεις γίνει εσύ, διότι κανένας δεν μπορεί να συλλάβει τον Δημιουργό του ως διαφορετικό από τον ίδιο.
2. Αποκομμένος από τον Εαυτό σου, ο οποίος παραμένει γνώστης της ομοιότητάς Του με τον Δημιουργό Του, ο Εαυτός σου φαίνεται πως κοιμάται, ενώ το μέρος του νου σου που υφαίνει ψευδαισθήσεις στον ύπνο του φαίνεται πως είναι ξύπνιο. Μπορούν όλα αυτά να προκύψουν όταν κρατάς πικρές; Ω, ναι! Γιατί αυτός που κρατά πικρίες αρνείται ότι δημιουργήθηκε από την αγάπη, και ο Δημιουργός του έχει γίνει τόσο τρομακτικός γι αυτόν στο όνειρο μίσους που ονειρεύεται. Ποιος μπορεί να ονειρεύεται το μίσος και να μην φοβάται τον Θεό;
3. Είναι το ίδιο βέβαιο ότι εκείνοι που κρατούν πικρίες θα επαναπροσδιορίζουν τον Θεό σύμφωνα με την δική τους εικόνα, όσο βέβαιο είναι ότι ο Θεός τους δημιούργησε όμοιους με Αυτόν ως μέρος δικό Του. Είναι το ίδιο βέβαιο ότι εκείνοι που κρατούν πικρίες θα υποφέρουν από ενοχή, όσο βέβαιο είναι ότι εκείνοι που συγχωρούν θα βρίσκουν την γαλήνη. Είναι το ίδιο βέβαιο ότι εκείνοι που κρατούν πικρίες θα ξεχνούν ποιοι είναι, όσο βέβαιο είναι ότι εκείνοι που συγχωρούν θα θυμηθούν.
4. Δεν θα ήσουν πρόθυμος να απελευθερώσεις τις πικρίες σου αν πίστευες ότι όλα αυτά ισχύουν; Ίσως δεν θεωρείς ότι μπορείς να αφήσεις τις πικρίες σου να φύγουν. Αυτό, όμως, είναι απλά θέμα κίνητρου. Σήμερα θα προσπαθήσουμε να βρούμε πως θα ένιωθες χωρίς αυτές. Αν το πετύχεις, έστω και πολύ λίγο, δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά πρόβλημα κινήτρου.
5. Άρχισε τις σημερινές εκτεταμένες περιόδους άσκησης ερευνώντας τον νου σου για εκείνες τις πικρίες τις οποίες θεωρείς σημαντικές. Μερικές από αυτές θα είναι αρκετά εύκολο να τις βρεις. Έπειτα σκέψου αυτές που σου φαίνονται δευτερεύουσες πικρίες που κρατάς εναντίον εκείνων που συμπαθείς ή ακόμα και αγαπάς. Γρήγορα θα γίνει προφανές ότι δεν υπάρχει κανένας εναντίον του οποίου να μην κρατάς κάποιου είδους πικρία. Αυτό σε έχει αφήσει μόνο σε όλο το σύμπαν, έτσι όπως αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου.
6. Τώρα αποφάσισε να βλέπεις όλους αυτούς τους ανθρώπους ως φίλους. Πες σε όλους, σκεφτόμενος τον κάθε ένα με την σειρά καθώς το λες:

Επιθυμώ να σε βλέπω ως φίλο μου, έτσι ώστε να μπορέσω να θυμηθώ ότι είσαι κομμάτι δικό μου και να μπορέσω να γνωρίσω τον εαυτό μου.

Πέρασε το υπόλοιπο της περιόδου πρακτικής προσπαθώντας να σκεφτείς τον εαυτό σου ως απόλυτα γαλήνιο με όλους και με όλα, ασφαλή μέσα σε ένα κόσμο που σε προστατεύει και σε αγαπά, και που ανταποδίδεις την αγάπη του. Προσπάθησε να νιώσεις να σε περιβάλλει ασφάλεια, να αιωρείται από πάνω σου και να σε σηκώνει. Προσπάθησε να πιστέψεις ,έστω και για λίγο, ότι τίποτα δεν μπορεί να σε βλάψει με κανένα τρόπο. Στο τέλος της περιόδου άσκησης πες στον εαυτό σου:

Η αγάπη δεν κρατά πικρίες. Όταν αφήσω όλες τις πικρίες μου να φύγουν θα γνωρίζω ότι είμαι απόλυτα ασφαλής.

7. Οι σύντομες περίοδοι πρακτικής θα πρέπει να περιλαμβάνουν μια γρήγορη εφαρμογή της σημερινής ιδέας σε αυτή την μορφή, όποτε προκύπτει κάποια σκέψη πικρίας εναντίον οιουδήποτε, σωματικά παρόντα ή όχι:

Η αγάπη δεν κρατά πικρίες. Ας μην προδίδω τον Εαυτό μου.

Επί προσθέτως, επανάλαβε την ιδέα αρκετές φορές την ώρα με αυτή την μορφή:

Η αγάπη δεν κρατά πικρίες. Θα ήθελα να ξυπνήσω μέσα στον Εαυτό μου αφήνοντας κατά μέρος όλες μου τις πικρίες και ξυπνώντας μέσα σε Αυτόν.

ΜΑΘΗΜΑ 69

Οι πικρίες μου κρύβουν το φως του κόσμου μέσα μου.

1. Κανένας δεν μπορεί να δει αυτό που κρύβουν οι πικρίες σου. Επειδή  οι πικρίες κρύβουν το φως του κόσμου μέσα σου, όλοι στέκουν μέσα στο σκοτάδι, και εσύ δίπλα τους. Αλλά καθώς σηκώνεται το πέπλο των πικριών σου, απελευθερώνεσαι μαζί τους. Μοιράσου την σωτηρία σου τώρα μαζί με αυτόν που στέκεται δίπλα σου όταν βρίσκεσαι στην κόλαση. Αυτός είναι ο αδελφός σου μέσα στο φως του κόσμου που σας σώζει και τους δύο.
2. Σήμερα ας κάνουμε άλλη μία πραγματική προσπάθεια να φτάσουμε στο φως μέσα σου. Πριν αναλάβεις την προσπάθεια αυτή στην πιο εκτεταμένη περίοδο πρακτικής, ας αφιερώσουμε αρκετά λεπτά για να σκεφτούμε τι προσπαθούμε να κάνουμε. Στην κυριολεξία επιχειρούμε να έρθουμε σε επαφή με την σωτηρία του κόσμου. Προσπαθούμε να δούμε πέρα από το πέπλο του σκότους που την κρατά καλυμμένη. Προσπαθούμε να αφήσουμε το πέπλο να σηκωθεί, και να δούμε τα δάκρυα του Υιού του Θεού να εξαφανίζονται μέσα στο ηλιόφως.
3. Ας αρχίσουμε την μεγαλύτερη περίοδο πρακτικής μας σήμερα με την πλήρη συνειδητοποίηση ότι έτσι είναι, και με πραγματική αποφασιστικότητα να φτάσουμε σε αυτό που είναι το πιο αγαπητό σε μας από οτιδήποτε άλλο. Η σωτηρία είναι η μόνη μας ανάγκη. Δεν υπάρχει άλλος σκοπός εδώ, και καμία άλλη λειτουργία να εκπληρώσουμε. Ο μόνος μας στόχος είναι να μάθουμε την σωτηρία. Ας δώσουμε τέλος σήμερα, στην αρχαία αναζήτηση, βρίσκοντας το φως μέσα μας, και σηκώνοντάς το ψηλά για να το δουν όλοι όσοι ψάχνουν μαζί με μας, και να αγαλλιάσουν.
4. Πολύ ήσυχα τώρα, με τα μάτια σου κλειστά, προσπάθησε να απελευθερώσεις όλο το περιεχόμενο που καταλαμβάνει γενικά την συνειδητότητά σου. Σκέψου ότι ο νους είναι ένας τεράστιος κύκλος, περικυκλωμένος από ένα στρώμα βαριών, σκοτεινών σύννεφων. Εσύ μπορείς να δεις μόνο τα σύννεφα διότι φαινομενικά στέκεσαι έξω από το κύκλο και πολύ διαχωρισμένος από αυτόν.
5. Από εκεί που στέκεσαι, δεν μπορείς να δεις κανένα λόγο να πιστέψεις ότι υπάρχει ένα υπέρλαμπρο φως κρυμμένο από τα σύννεφα. Τα σύννεφα φαίνεται να είναι η μόνη πραγματικότητα. Φαίνεται ότι είναι το μόνο που υπάρχει για να δεις. Επομένως, δεν επιχειρείς να δεις μέσα από αυτά και πέρα από αυτά, πράγμα που είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσες να πειστείς πραγματικά για την μη υπόστασή τους.  Αυτό θα επιχειρήσουμε να κάνουμε σήμερα.
6. Αφού έχεις σκεφτεί την σημαντικότητα αυτού που προσπαθούμε να κάνουμε για σένα και τον κόσμο, προσπάθησε να ηρεμήσεις με τέλεια ακινησία, και να θυμάσαι μόνο το πόσο θέλεις να φτάσεις το φως μέσα σου σήμερα, -- τώρα! Να είσαι αποφασισμένος να πας πέρα από τα σύννεφα. Άπλωσε το χέρι σου και άγγιξέ τα μέσα στο νου σου. Σπρώξε τα στο πλάι με το χέρι σου ∙ νιώσε τα να ακουμπάνε στα μάγουλά σου και στο μέτωπό σου και στα βλέφαρά σου καθώς περνάς μέσα από αυτά. Συνέχισε ∙ τα σύννεφα δεν μπορούν να σε σταματήσουν.
7. Αν κάνεις τις ασκήσεις σωστά, θ’ αρχίσεις να νιώθεις μια αίσθηση πως ανυψώνεσαι και οδηγείσαι μπροστά. Η μικρή προσπάθεια και αποφασιστικότητά σου επικαλούνται την δύναμη του σύμπαντος να σε βοηθήσει, και ο Θεός ο Ίδιος θα σε σηκώσει από το σκοτάδι στο φως. Βρίσκεσαι σε συμφωνία με την Θέλησή Του. Δεν μπορείς να αποτύχεις διότι η θέλησή σου είναι δική Του.
8. Έχε εμπιστοσύνη στον Πατέρα σου σήμερα, και να είσαι σίγουρος ότι Αυτός σε έχει ακούσει και σου έχει απαντήσει. Μπορεί να μην αναγνωρίζεις την απάντησή του ακόμα, αλλά μπορείς πραγματικά και είσαι βέβαιος ότι σου δίδεται και ότι θα την λάβεις. Προσπάθησε, καθώς επιχειρείς να πας μέσα από τα σύννεφα προς το φως, να κρατήσεις την εμπιστοσύνη σου στο νου σου. Προσπάθησε να θυμηθείς ότι επιτέλους ενώνεις την θέληση σου με του Θεού. Προσπάθησε να κρατάς στο νου σου πολύ καθαρά την σκέψη πως ό,τι αναλαμβάνεις μαζί με τον Θεό πρέπει να πετύχει. Έπειτα άφησε την δύναμη του Θεού να λειτουργήσει μέσα σε σένα και μέσα από σένα, και ας γίνει το Θέλημά Του και το δικό σου.
9. Στις πιο σύντομες περιόδους άσκησης, τις οποίες θα θέλεις να κάνεις όσο πιο συχνά γίνεται αναλογιζόμενος την σημαντικότητα της σημερινής ιδέας για σένα και την ευτυχία σου, θύμιζε στον εαυτό σου ότι οι πικρίες σου κρύβουν το φως του κόσμου από την επίγνωσή σου. Να θυμίζεις, ακόμα, στον εαυτό σου ότι δεν ψάχνεις για αυτό μόνος σου, και ότι γνωρίζεις που να το αναζητήσεις. Πες, λοιπόν:

Οι πικρίες κρύβουν το φως του κόσμου μέσα μου. Δεν μπορώ να δω αυτό που έχω κρύψει. Όμως θέλω να το αφήσω να αποκαλυφθεί σε μένα, για την σωτηρία μου και την σωτηρία του κόσμου.

Ακόμα, βεβαιώσου ότι λες στον εαυτό σου:

Αν κρατήσω κάποια πικρία το φως του κόσμου θα κρυφτεί από μένα,

..σε περίπτωση που μπεις στον πειρασμό να κρατήσεις κάποιο παράπονο εναντίον κάποιου σήμερα

ΜΑΘΗΜΑ 70

Η σωτηρία μου προέρχεται από μένα.

1. Κάθε πειρασμός δεν είναι τίποτα άλλο από κάποια μορφή του βασικού πειρασμού να μην πιστέψεις την σημερινή ιδέα. Η σωτηρία φαίνεται πως έρχεται από οπουδήποτε αλλού εκτός από εσένα. Το ίδιο, φαίνεται, και η πηγή της ενοχής. Δεν βλέπεις ούτε ότι η ενοχή ούτε η σωτηρία βρίσκονται στο δικό σου νου και πουθενά αλλού. Όταν συνειδητοποιήσεις ότι όλη η ενοχή είναι μόνο μια εφεύρεση του νου σου, τότε θα συνειδητοποιήσεις ότι και η ενοχή και η σωτηρία πρέπει να είναι στο ίδιο μέρος. Μόλις το καταλάβεις αυτό σώζεσαι.
2. Το φαινομενικό κόστος της αποδοχής της σημερινής ιδέας είναι αυτό: Σημαίνει ότι τίποτα έξω από σένα δεν μπορεί να σε σώσει ∙ τίποτα έξω από σένα δεν μπορεί να σου δώσει γαλήνη. Αλλά σημαίνει ακόμα, ότι τίποτα έξω από σένα δεν μπορεί να σε βλάψει, ή να ενοχλήσει την γαλήνη σου ή να σε ταράξει με οποιοδήποτε τρόπο. Η σημερινή ιδέα σε τοποθετεί επί κεφαλής του σύμπαντος, όπου ανήκεις εξαιτίας αυτού που είσαι. Αυτός δεν είναι ένας ρόλος που μπορεί να γίνει αποδεκτός εν μέρει. Και πρέπει σίγουρα ν’ αρχίζεις να βλέπεις ότι είναι η σωτηρία να τον αποδεχτείς.
3. Μπορεί, όμως, να μην σου είναι προφανές το γιατί η αναγνώριση ότι η ενοχή βρίσκεται μέσα στον δικό σου νου εμπεριέχει την συνειδητοποίηση ότι και η σωτηρία βρίσκεται εκεί, επίσης. Ο Θεός δεν θα έθετε την θεραπεία της ασθένειας εκεί όπου δεν μπορεί να βοηθήσει. Αυτός είναι ο τρόπος που δούλευε μέχρι τώρα ο δικός σου νους, αλλά όχι και ο δικός Του. Θέλει να θεραπευτείς, έτσι έχει κρατήσει την Πηγή της θεραπείας εκεί όπου βρίσκεται και η ανάγκη για θεραπεία.
4. Εσύ έχεις προσπαθήσει να κάνεις ακριβώς το αντίθετο, κάνοντας κάθε προσπάθεια, όσο παραμορφωμένη και φαντασιώδης και να είναι, να διαχωρίσεις την θεραπεία από την ασθένεια για την οποία προοριζόταν, κι έτσι να κρατήσεις την ασθένεια. Ο σκοπός σου ήταν να σιγουρέψεις ότι δεν θα γίνει η θεραπεία. Ο σκοπός του Θεού είναι να σιγουρέψει ότι θα γίνει.
5. Σήμερα ασκούμαστε στη συνειδητοποίηση ότι η Θέληση του Θεού και η δική μας είναι πραγματικά ίδιες σε αυτό. Ο Θεός θέλει να θεραπευτούμε, και εμείς στην πραγματικότητα δεν θέλουμε να είμαστε ασθενείς, διότι αυτό μας κάνει δυστυχισμένους. Επομένως, με το να αποδεχτούμε την σημερινή ιδέα, στην πραγματικότητα βρισκόμαστε σε συμφωνία με τον Θεό. Αυτός δεν θέλει να είμαστε ασθενείς. Ούτε κι εμείς το θέλουμε. Αυτός θέλει να θεραπευτούμε. Το ίδιο θέλουμε κι εμείς.
6. Είμαστε έτοιμοι για δύο μεγαλύτερες περιόδους πρακτικής σήμερα, η κάθε μια από τις οποίες θα πρέπει να διαρκεί περίπου δέκα με δεκαπέντε λεπτά. Θα αφήσουμε, όμως, εσάς να αποφασίσετε το πότε θα τις αναλάβετε. Θα ακολουθούμε αυτή την πρακτική για κάμποσα μαθήματα, και θα ήταν καλό πάλι να αποφασίσετε από πριν πότε θα είναι ο καλύτερος χρόνος να αφιερώσετε για την κάθε μία από αυτές, και έπειτα να μείνετε πιστοί στην δική σας απόφαση όσο το δυνατόν περισσότερο.
7. Άρχισε αυτές τις περιόδους πρακτικής επαναλαμβάνοντας την σημερινή ιδέα, προσθέτοντας μία δήλωση που σηματοδοτεί την αναγνώριση σου ότι η σωτηρία δεν προέρχεται από πουθενά έξω από σένα. Θα μπορούσες να το πεις κατ’ αυτόν τον τρόπο:

Η σωτηρία μου προέρχεται από μένα. Δεν μπορεί να προέρχεται από πουθενά αλλού.

Έπειτα αφιέρωσε μερικά λεπτά, με τα μάτια σου κλειστά, για να ανακεφαλαιώσεις μερικά από τα εξωτερικά μέρη στα οποία έχεις ψάξει για την σωτηρία στο παρελθόν, - σε άλλους ανθρώπους, σε διαφορετικές καταστάσεις και γεγονότα, και σε αντιλήψεις για τον εαυτό σου που αναζήτησες να κάνεις αληθινές. Αναγνώρισε ότι αυτή (η σωτηρία) δεν βρίσκεται εκεί, και πες στον εαυτό σου:

Η σωτηρία δεν μπορεί να προέρχεται από κανένα από αυτά τα πράγματα. Η σωτηρία μου προέρχεται από μένα και μόνο.

8. Τώρα θα προσπαθήσουμε πάλι να φτάσουμε το φως μέσα σε σένα, το οποίο βρίσκεται εκεί όπου βρίσκεται η σωτηρία σου. Δεν μπορείς να την βρεις στα σύννεφα που περιβάλλουν το φως, και εκεί είναι που το έψαχνες πριν. Δεν είναι εκεί. Είναι πέρα από τα σύννεφα, μέσα στο φως πέρα από αυτά. Να θυμάσαι ότι θα χρειαστεί να περάσεις μέσα από τα σύννεφα πριν μπορέσεις να φτάσεις το φως. Αλλά να θυμάσαι, ακόμα, ότι ποτέ δεν βρήκες τίποτα μέσα στα σύννεφα που φαντάστηκες ότι είχαν διάρκεια, ή ότι τα ήθελες.
9.Εφόσον όλες οι ψευδαισθήσεις της σωτηρίας σε έχουν προδώσει, σίγουρα δεν θέλεις να παραμείνεις μέσα στα σύννεφα, ψάχνοντας μάταια εκεί για είδωλα, όταν θα μπορούσες να εισέλθεις με ευκολία μέσα στο φως της αληθινής σωτηρίας. Προσπάθησε να περάσεις τα σύννεφα με όποιο μέσο σου φαίνεται καλύτερο. Αν σε βοηθά, σκέψου εμένα να κρατώ το χέρι σου και να σε οδηγώ. Και σε διαβεβαιώνω ότι αυτό δεν είναι μια αβάσιμη φαντασίωση.
10. Για τις σύντομες και συχνές περιόδους πρακτικής σήμερα, υπενθύμισε στον εαυτό σου ότι η σωτηρίας σου προέρχεται από σένα, και τίποτα άλλο εκτός από τις δικές σου σκέψεις δεν μπορεί να καθυστερήσει την πρόοδό σου. Είσαι ελεύθερος από κάθε εξωτερική παρέμβαση. Είσαι υπεύθυνος για την δική σου σωτηρία. Εσύ είσαι υπεύθυνος για την σωτηρία του κόσμου. Πες, λοιπόν:

Η σωτηρία μου προέρχεται από μένα. Τίποτα έξω από μένα δεν μπορεί να με παρεμποδίσει. Μέσα σε μένα είναι η σωτηρία του κόσμου και η δική μου.

ΜΑΘΗΜΑ 71

Μόνο το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία θα λειτουργήσει.

1. Ίσως δεν συνειδητοποιείς ότι το εγώ έχει φτιάξει ένα σχέδιο για την σωτηρία σε αντίθεση με του Θεού. Σε αυτό το σχέδιο πιστεύεις εσύ. Εφόσον είναι το αντίθετο με του Θεού, πιστεύεις ακόμα ότι το να δεχτείς το σχέδιο του Θεού στην θέση του σχεδίου του εγώ σημαίνει ότι είσαι καταδικασμένος. Αυτό, φυσικά, ακούγεται εντελώς παράλογο. Όμως, αφού αναλογιστήκαμε τι είναι το σχέδιο του Θεού, ίσως συνειδητοποιήσεις ότι, όσο παράλογο και να είναι, εσύ όμως το πιστεύεις.
2. Το σχέδιο του εγώ για την σωτηρία επικεντρώνεται μόνο στο να κρατάς πικρίες. Υποστηρίζει ότι, αν κάποιος άλλος μιλούσε ή ενεργούσε διαφορετικά, αν κάποιο εξωτερικό γεγονός ή περίσταση μπορούσε να αλλάξει, τότε θα σωζόσουν. Επομένως, η πηγή της σωτηρίας συνεχώς γίνεται αντιληπτή ως έξω από σένα. Κάθε πικρία που κρατάς είναι μια διακήρυξη, και μια διαβεβαίωση στην οποία πιστεύεις, η οποία λέει, «Αν αυτό ήταν διαφορετικό, θα σωζόμουν.» Άρα, η αλλαγή του νου η απαραίτητη για την σωτηρία απαιτείται από όλους και όλα εκτός από σένα.
3. Ο ρόλος που αναθέτεις στον δικό σου νου σε αυτό το σχέδιο, είναι απλά για να καθορίσει τι, εκτός από τον ίδιο, πρέπει να αλλάξει για να σωθείς. Σύμφωνα με αυτό το παρανοϊκό σχέδιο, οποιαδήποτε πηγή σωτηρίας είναι αποδεκτή υπό τον όρο να μην λειτουργήσει. Αυτό διασφαλίζει ότι η άκαρπη έρευνα θα συνεχιστεί, διότι η ψευδαίσθηση επιμένει, ότι, αν και αυτή η ελπίδα έχει πάντα αποτύχει, υπάρχει ακόμα έδαφος για ελπίδα σε κάποια άλλα μέρη και σε άλλα πράγματα. Κάποιος άλλο άτομο θα εξυπηρετήσει αυτό το σχέδιο καλύτερα ∙ κάποια άλλη κατάσταση θα φέρει την επιτυχία.
4. Αυτό είναι το σχέδιο του εγώ για την σωτηρία σου. Σίγουρα μπορείς να δεις πόσο αυστηρά ευθυγραμμισμένο είναι με την βασική διδασκαλία του εγώ, «Αναζήτησε αλλά μην βρεις.» Γιατί τι άλλο θα μπορούσε να εγγυηθεί με μεγαλύτερη βεβαιότητα ότι δεν θα βρεις την σωτηρία από το να διοχετεύσεις όλες σου τις προσπάθειες ψάχνοντας την εκεί που δεν βρίσκεται;
5. Το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία λειτουργεί απλά διότι, ακολουθώντας την καθοδήγησή Του, αναζητάς την σωτηρία εκεί που βρίσκεται. Αλλά αν θέλεις να επιτύχεις, έτσι όπως σου το υπόσχεται ο Θεός, πρέπει να είσαι πρόθυμος να την αναζητήσεις μόνο εκεί. Ειδάλλως, ο σκοπός σου διχάζεται και θα επιχειρείς να ακολουθήσεις δύο σχέδια για την σωτηρία τα οποία είναι διαμετρικά αντίθετα με κάθε τρόπο.  Το αποτέλεσμα μπορεί να φέρει μόνο σύγχυση, δυστυχία και μια βαθιά αίσθηση αποτυχίας και απελπισίας.
6. Πως μπορείς να ξεφύγεις από όλα αυτά; Πολύ απλά. Η σημερινή ιδέα είναι η απάντηση. Μόνο το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία θα λειτουργήσει. Δεν μπορεί να υπάρξει αληθινή σύγκρουση γι αυτό, διότι δεν υπάρχει καμία πιθανή εναλλακτική για το σχέδιο του Θεού που θα σε σώσει. Του δικού Του σχεδίου και μόνο είναι βέβαιη η έκβαση. Δικό Του είναι το μόνο σχέδιο που πρέπει να πετύχει.
7. Ας ασκηθούμε στην αναγνώριση αυτής της βεβαιότητας σήμερα. Και ας αγαλλιάσουμε που υπάρχει μία απάντηση σε αυτό που φαίνεται σαν σύγκρουση χωρίς δυνατή λύση. Όλα τα πράγματα είναι δυνατά στον Θεό. Η σωτηρία πρέπει να είναι δική σου χάρη στο σχέδιό Του, το οποίο δεν είναι δυνατόν να αποτύχει.
8. Άρχισε τις δύο μεγαλύτερες περιόδους πρακτικής για σήμερα αναλογιζόμενος την σημερινή ιδέα, και συνειδητοποιώντας ότι περιέχει δύο μέρη, το κάθε ένα με ίση συνεισφορά στο σύνολο. Το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία θα λειτουργήσει, και τα άλλα σχέδια όχι. Μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να στενοχωρηθεί ή να θυμώσει στο δεύτερο μέρος ∙ ενυπάρχει/ είναι συμφυές μέσα στο πρώτο. Και στο πρώτο μέρος βρίσκεται η πλήρης απελευθέρωσή σου από όλες τις παρανοϊκές προσπάθειες και τις τρελές προτάσεις να ελευθερωθείς. Έχουν οδηγήσει σε θλίψη και θυμό ∙ αλλά το σχέδιο του Θεού θα πετύχει. Θα οδηγήσει σε απελευθέρωση και χαρά.
9. Έχοντας αυτό κατά νου, ας αφιερώσουμε το υπόλοιπο της εκτεταμένης πρακτικής περιόδου για να ζητούμε από τον Θεό να αποκαλύψει σε εμάς το σχέδιό Του. Ρωτήστε Τον πολύ συγκεκριμένα:

Τι θα ήθελες να κάνω; Που θα ήθελες να πάω; Τι θα ήθελες να πω και σε ποιον;

Ανάθεσέ  Του ολοκληρωτικά το υπόλοιπο της περιόδου πρακτικής, και άφησε Αυτόν να σου πει τι χρειάζεται να γίνει από σένα στο σχέδιό Του για την σωτηρία σου. Η απάντηση που θα λάβεις θα βρίσκεται σε αναλογία με την προθυμία σου ν’ ακούσεις την Φωνή Του. Μην αρνηθείς ν’ ακούσεις. Το γεγονός και μόνο ότι κάνεις αυτές τις ασκήσεις αποδεικνύει ότι έχεις κάποια προθυμία ν’ ακούσεις. Αυτό είναι αρκετό για να διασφαλίσει την διεκδίκησή σου στην απάντηση του Θεού.
10. Στις πιο σύντομες περιόδους πρακτικής, λέγε στον εαυτό σου συχνά ότι το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία, αυτό και μόνο, θα λειτουργήσει. Να επαγρυπνείς για όποιο πειρασμό να κρατήσεις πικρίες σήμερα, και απάντησε σε αυτές με αυτή την μορφή της σημερινής ιδέας:

Το να κρατώ πικρίες είναι το αντίθετο του σχεδίου του Θεού για την σωτηρία. Και μόνο του δικό Του σχέδιο θα λειτουργήσει.

Προσπάθησε να θυμάσαι την σημερινή ιδέα έξι με επτά φορές την ώρα. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να περάσεις μισό λεπτό ή λιγότερο από το να θυμάσαι την Πηγή της σωτηρίας σου, και να Την βλέπεις εκεί όπου βρίσκεται.

ΜΑΘΗΜΑ 72

Το να κρατώ πικρίες είναι επίθεση στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία.

1. Ενώ έχουμε αναγνωρίσει ότι το σχέδιο του εγώ για την σωτηρία είναι το αντίθετο με του Θεού, δεν έχουμε ακόμα δώσει έμφαση στο ότι είναι μια ενεργή επίθεση στο σχέδιό Του, και μια εσκεμμένη προσπάθεια να το καταστρέψουμε. Στην επίθεση, προσάπτουμε στον Θεό τις ιδιότητες με τις οποίες είναι συνήθως συνδεμένο το εγώ, ενώ το εγώ φαίνεται πως παίρνει τις ιδιότητες του Θεού.
2. Η θεμελιώδης επιθυμία του εγώ είναι να αντικαταστήσει τον Θεό. Μάλιστα, το εγώ είναι η φυσική ενσωμάτωση αυτής της επιθυμίας. Γιατί αυτή η επιθυμία είναι που φαίνεται πως περιβάλλει το νου με ένα σώμα, κρατώντας τον διαχωρισμένο και μόνο, και ανίκανο να φτάσει άλλους νόες εκτός μέσα από ένα σώμα το οποίο φτιάχτηκε για να τον φυλακίσει. Ο περιορισμός στην επικοινωνία δεν μπορεί να είναι το καλύτερο μέσο για την επέκταση της επικοινωνίας. Και όμως, το εγώ αυτό θέλει να πιστέψεις.
3. Παρόλο που η προσπάθεια να κρατήσεις τους περιορισμούς που επιβάλλει το σώμα είναι προφανής εδώ, ίσως δεν είναι τόσο φανερό το γιατί είναι επίθεση στο σχέδιο του Θεού όταν κρατάς πικρίες. Αλλά ας αναλογιστούμε το είδος των πραγμάτων εναντίον των οποίων έχεις την τάση να κρατάς πικρίες. Δεν έχουν πάντα σχέση με κάτι που κάνει ένα σώμα; Κάποιος λέει κάτι που δεν σου αρέσει. Κάνει κάτι που σε δυσαρεστεί. «Προδίδει» τις εχθρικές του σκέψεις με την συμπεριφορά του.
4. Εδώ δεν ασχολείσαι με το τι είναι αυτό το άτομο. Αντίθετα, σε απασχολεί αποκλειστικά το τι κάνει μέσα σε ένα σώμα. Αποτυγχάνεις και με το παραπάνω να τον βοηθήσεις να ελευθερωθεί από τους περιορισμούς του σώματος. Προσπαθείς ενεργά να τον κρατήσεις σε αυτό ταυτίζοντάς τον εσφαλμένα με αυτό, και κρίνοντάς τους ως ένα. Εδώ επιτίθεσαι στον Θεό, διότι αν ο Υιός Του είναι μόνο ένα σώμα, τότε το ίδιο πρέπει να είναι κι Αυτός. Είναι αδιανόητο ο δημιουργός είναι εντελώς διαφορετικός από την δημιουργία του.
5. Αν ο Θεός είναι ένα σώμα, τότε ποιο πρέπει να είναι το σχέδιό Του για την σωτηρία; Τι άλλο θα μπορούσε να είναι εκτός από τον θάνατο; Και προσπαθώντας να Τον παρουσιάσουμε ως συγγραφέα της ζωής και όχι του θανάτου, Αυτός δεν είναι παρά ένας ψεύτης και απατεώνας, γεμάτος ψεύτικες υποσχέσεις και προσφέρει ψευδαισθήσεις στην θέση της αλήθειας. Η επίδοξη πραγματικότητα του σώματος κάνει αυτή την άποψη για τον Θεό πολύ πειστική. Μάλιστα, αν το σώμα ήταν αληθινό, θα ήταν δύσκολο πραγματικά να ξεφύγουμε από αυτό το συμπέρασμα. Και κάθε πικρία που κρατάς επιμένει ότι το σώμα είναι αληθινό. Παραβλέπει ολοκληρωτικά τι είναι ο αδελφός σου. Ενισχύει την πίστη σου ότι είναι ένα σώμα, και τον καταδικάζει γι αυτό. Και επιβεβαιώνει ότι η σωτηρία του πρέπει να είναι ο θάνατος, προβάλλοντας αυτή την επίθεση στον Θεό, και αποδίδοντάς Του την ευθύνη γι αυτό.
6. Σε αυτή την πολύ προσεκτικά προετοιμασμένη αρένα, όπου τα θυμωμένα ζώα αναζητούν το θήραμά τους και το έλεος δεν μπορεί να εισέλθει, το εγώ έρχεται να σε σώσει. Ο Θεός σε έφτιαξε σώμα. Πολύ καλά. Ας το δεχτούμε αυτό και ας χαρούμε. Σαν σώμα, μην αφήσεις τον εαυτό σου να στερηθεί αυτά που προσφέρει το σώμα. Πάρε τα λίγα που μπορείς να αποκτήσεις. Ο Θεός δεν σου έδωσε τίποτα. Το σώμα είναι ο μόνος σου σωτήρας. Αυτός είναι ο θάνατος του Θεού και της σωτηρίας σου.
7. Αυτή είναι η παγκόσμια πίστη του κόσμου που βλέπεις. Μερικοί μισούν το σώμα, και προσπαθούν να το πληγώσουν και να το ταπεινώσουν. Άλλοι αγαπούν το σώμα, και προσπαθούν να το δοξάσουν και να το εξυψώσουν. Αλλά όσο το σώμα στέκει στο κέντρο της αντίληψης που έχεις για τον εαυτό σου, επιτίθεσαι στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία, και κρατάς τις πικρίες σου εναντίον Αυτού και της δημιουργίας Του, έτσι ώστε να μην μπορέσεις ν’ ακούσεις την Φωνή της αλήθειας και να Την καλωσορίσεις ως Φίλη. Ο σωτήρας που έχεις επιλέξει παίρνει την δική Του θέση. Αυτός είναι ο φίλος σου ∙ και Εκείνος είναι εχθρός σου.
8. Σήμερα θα προσπαθήσουμε να σταματήσουμε αυτές τις παράλογες επιθέσεις στην σωτηρία. Θα προσπαθήσουμε, αντί γι αυτό, να την καλωσορίσουμε. Η ανάποδη αντίληψή σου ήταν καταστροφική για την ειρήνη του νου σου. Έβλεπες τον εαυτό σου μέσα σε ένα σώμα και την αλήθεια έξω από σένα, κλειδωμένη μακριά από την επίγνωση σου από τους περιορισμούς του σώματος. Τώρα προσπαθούμε να το δούμε αυτό διαφορετικά.
9. Το φως της αλήθειας είναι μέσα μας, εκεί όπου τοποθετήθηκε από τον Θεό. Το σώμα είναι αυτό που είναι έξω από εμάς, και δεν μας απασχολεί. Το να είμαστε χωρίς σώμα σημαίνει ότι είμαστε στην φυσική μας κατάσταση. Το ν’ αναγνωρίσουμε το φως της αλήθειας μέσα σε μας σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας έτσι όπως είμαστε. Το να βλέπουμε τον Εαυτό μας ξεχωριστά από το σώμα σημαίνει ότι δίνουμε τέλος στην επίθεση εναντίον του σχεδίου του Θεού για την σωτηρία, και ότι το αποδεχόμαστε. Και όποτε το δικό Του σχέδιο γίνεται δεκτό, έχει ήδη διεκπεραιωθεί.
10. Ο στόχος μας σήμερα στις πιο εκτεταμένες περιόδους πρακτικής είναι να αποκτήσουμε επίγνωση ότι το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία έχει ήδη εκπληρωθεί μέσα σε μας. Για να πετύχουμε αυτό τον στόχο πρέπει να αντικαταστήσουμε την επίθεση με την αποδοχή. Όσο του επιτιθέμαστε, δεν μπορούμε να καταλάβουμε ποιο είναι το σχέδιο του Θεού για μας. Επομένως επιτιθέμαστε σε αυτό δεν αναγνωρίζουμε. Τώρα προσπαθούμε να αφήσουμε κατά μέρος την κρίση, και να ρωτήσουμε ποιο είναι το σχέδιο του Θεού για μας:

Τι είναι η σωτηρία, Πατέρα; Δεν γνωρίζω. Πες μου, ώστε να μπορέσω να καταλάβω.

 Έπειτα θα περιμένουμε με ησυχία για την απάντησή Του. Έχουμε επιτεθεί στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία χωρίς να θέλουμε ν’ ακούσουμε τι είναι. Έχουμε φωνάξει τα παράπονά μας τόσο δυνατά που δεν ακούσαμε την Φωνή Του. Έχουμε χρησιμοποιήσει τις πικρίες μας για να κλείσουμε τα μάτια μας και να βουλώσουμε  τ’ αυτιά μας.
11. Τώρα επιθυμούμε να δούμε, ν’ ακούσουμε και να μάθουμε. «Τι είναι η σωτηρία, Πατέρα;» Ρώτησε και θα πάρεις απάντηση. Αναζήτησε και θα βρεις. Δεν ρωτούμε πια το εγώ τι είναι η σωτηρία και που να την βρούμε. Το ζητάμε από την αλήθεια. Να είσαι βέβαιος, λοιπόν, ότι η απάντηση θα είναι αληθινή εξαιτίας Αυτού στον Οποίο απευθύνεις την ερώτηση.
12. Όποτε νιώθεις ότι η εμπιστοσύνη σου κλονίζεται και την ελπίδα της επιτυχίας να τρεμοπαίζει με κίνδυνο να σβήσει, επανάλαβε την ερώτησή σου και το αίτημά σου, και θυμήσου ότι ρωτάς τον απεριόριστο Δημιουργό του άπειρου, ο Οποίος σε δημιούργησε σαν τον Εαυτό Του:

Τι είναι η σωτηρία, Πατέρα; Δεν γνωρίζω. Πες μου, ώστε να μπορέσω να καταλάβω.

Αυτός θα σου απαντήσει. Να είσαι αποφασισμένος ν’ ακούσεις.
13. Μια ή δύο μικρότερες περίοδοι πρακτικής κάθε ώρα είναι αρκετές για σήμερα, εφόσον είναι κάπως μεγαλύτερες από ό,τι συνήθως. Αυτές οι ασκήσεις θα πρέπει ν’ αρχίζουν έτσι:

Το να κρατώ πικρίες είναι επίθεση στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία. Ας το αποδεχτώ αντί να του επιτίθεμαι. Τι είναι η σωτηρία, Πατέρα;

ΜΑΘΗΜΑ 73

Η θέλησή μου είναι να υπάρχει φως.

1. Σήμερα αναλογιζόμαστε την θέληση που μοιράζεσαι με τον Θεό. Αυτή δεν είναι η ίδια με τις άσκοπες επιθυμίες του εγώ, από τις οποίες προκύπτει μόνο σκοτάδι και κενότητα. Η θέληση που μοιράζεσαι με τον Θεό έχει όλη την δύναμη της δημιουργίας μέσα της. οι ανούσιες επιθυμίες του εγώ δεν μοιράζονται, και επομένως δεν έχουν καμία απολύτως δύναμη. Οι επιθυμίες του δεν είναι άσκοπες με την έννοια ότι μπορούν να φτιάχνουν ένα κόσμο ψευδαισθήσεων στον οποίο η πίστη σου μπορεί να είναι πολύ ισχυρή. Αλλά είναι άσκοπες σε σχέση με την δημιουργία. Δεν φτιάχνουν τίποτα που να είναι αληθινό.
2. Οι άσκοπες επιθυμίες και οι πικρίες είναι συνεταίροι ή συν-κατασκευαστές στην απεικόνιση του κόσμου που βλέπεις. Οι επιθυμίες του εγώ τον προκάλεσαν, και η ανάγκη του εγώ για πικρίες, οι οποίες είναι απαραίτητες για την συντήρησή του, τον οικίζουν με φιγούρες που φαίνεται πως σου επιτίθενται και επικαλούνται την «δικαιολογημένη» κρίση σου. Αυτές οι φιγούρες γίνονται οι μεσάζοντες που προσλαμβάνει το εγώ για να διαχειριστούν το κύμα των παραπόνων. Στέκονται ανάμεσα στην επίγνωσή σου και στην πραγματικότητα του αδελφού σου. Βλέποντας αυτές, δεν γνωρίζεις τους αδελφούς σου ως Εαυτό σου.
3. Η θέλησή σου χάνεται για σένα μέσα σε αυτή την παράξενη αγοραπωλησία, στην οποία γίνεται διακίνηση και συναλλαγή της ενοχής, και οι πικρίες αυξάνουν με κάθε αγοραπωλησία. Μπορεί ένας τέτοιος κόσμος να έχει δημιουργηθεί από την Θέληση που ο Υιός του Θεού μοιράζεται με τον Πατέρα του; Δημιούργησε ο Θεός την καταστροφή για τον Υιό Του; Η δημιουργία είναι η Θέληση και τον Δύο μαζί. Θα δημιουργούσε ο Θεός ένα κόσμο που Τον σκοτώνει;
4. Σήμερα θα προσπαθήσουμε για άλλη μια φορά να φτάσουμε τον κόσμο που βρίσκεται σε συμφωνία με την θέλησή σου. Το φως είναι μέσα σε αυτόν διότι δεν αντιτίθεται στην Θέληση του Θεού. Δεν είναι ο Παράδεισος, αλλά το φως του Παραδείσου λάμπει πάνω του. Το σκοτάδι έχει εξαφανιστεί. Οι άσκοπες επιθυμίες του εγώ έχουν αποτραβηχτεί. Όμως το φως που λάμπει πάνω σε αυτό τον κόσμο αντανακλά την θέλησή σου, κι έτσι πρέπει να βρίσκεται μέσα σε σένα για να το αναζητήσουμε.
5. Η εικόνα του κόσμου μπορεί μόνο να καθρεφτίζει αυτό που είναι μέσα σου. Η πηγή αυτού που δεν είναι ούτε φως ούτε σκοτάδι μπορεί να βρεθεί έξω. Οι πικρίες σκοτεινιάζουν το νου σου, και βλέπεις ένα σκοτεινιασμένο κόσμο. Η συγχώρεση ανασηκώνει το σκοτάδι, επαναβεβαιώνει την θέλησή σου, και σε αφήνει να βλέπεις ένα κόσμο φωτός. Έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι το εμπόδιο των πικριών ξεπερνιέται εύκολα, και δεν μπορεί να σταθεί ανάμεσα σε σένα και στην σωτηρία σου. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Θέλεις πραγματικά να βρίσκεσαι στην κόλαση; Θέλεις στ’ αλήθεια να θρηνείς, να υποφέρεις και να πεθαίνεις;
6. Ξέχνα τα επιχειρήματα του εγώ που προσπαθούν να αποδείξουν ότι όλο αυτό είναι πραγματικά ο Παράδεισος. Εσύ γνωρίζεις ότι δεν είναι. Δεν μπορεί να θέλεις κάτι τέτοιο για τον εαυτό σου. Υπάρχει ένα σημείο πέρα από το οποίο οι ψευδαισθήσεις δεν μπορούν να πάνε. Τα βάσανα δεν είναι ευτυχία, και την ευτυχία είναι που θέλεις πραγματικά. Αυτή είναι η θέλησή σου στην πραγματικότητα. Κι έτσι η σωτηρία σου είναι επίσης θέλησή σου. Θέλεις να πετύχεις σε αυτό που κάνεις σήμερα. Το αναλαμβάνουμε με την ευλογία σου και την χαρούμενη συναίνεση σου.
7. Θα πετύχουμε σήμερα αν θυμάσαι ότι θέλεις την σωτηρία για τον εαυτό σου. Θέλεις να δεχτείς το σχέδιο του Θεού διότι το μοιράζεσαι. Δεν έχεις θέληση που να αντιτίθεται πραγματικά σε αυτό, και δεν θέλεις να κάνεις κάτι τέτοιο. Η σωτηρία είναι για σένα. Πάνω από οτιδήποτε άλλο, θέλεις την ελευθερία να θυμηθείς Ποιος πραγματικά είσαι. Σήμερα είναι το εγώ που στέκει αδύναμο ενώπιον της θέλησης σου. Η θέλησή σου είναι ελεύθερη, και τίποτα δεν μπορεί να υπερισχύσει ενάντιά της.
8. Επομένως, αναλαμβάνουμε τις σημερινές ασκήσεις με χαρούμενη αυτοπεποίθηση, βέβαιοι ότι θα βρούμε αυτό που είναι η θέλησή σου να βρούμε, και να θυμηθούμε αυτό που είναι η θέλησή σου να θυμηθείς. Καμία άσκοπη επιθυμία δεν μπορεί να μας καθυστερήσει, ούτε να μας εξαπατήσει με μια ψευδαίσθηση δύναμης. Σήμερα άφησε να γίνει το θέλημά σου, και να δώσει τέλος σε αυτή την παρανοϊκή πίστη ότι διαλέγεις την κόλαση στην θέση του Ουρανού.
9. Θα αρχίσουμε τις μεγαλύτερες περιόδους πρακτικής με την αναγνώριση ότι το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία, και μόνο το δικό Του, είναι εξ ολοκλήρου σε συμφωνία με την θέλησή σου. Δεν είναι ο σκοπός μιας ξένης δύναμης, που σου επιβάλλεται παρά την θέλησή σου. Είναι ο ένας σκοπός εδώ με τον οποίο εσύ και ο Πατέρας σου βρίσκεστε σε πλήρη συμφωνία. Σήμερα θα πετύχεις, τον χρόνο που έχει οριστεί για την απελευθέρωση του Υιού του Θεού από την κόλαση και από όλες τις άσκοπες επιθυμίες. Η θέλησή του τώρα επανορθώνεται στην επίγνωσή του. Είναι πρόθυμος αυτήν ακριβώς την ημέρα να δει το φως μέσα του και να σωθεί.
10. Αφού θυμίσεις στον εαυτό σου αυτό, και αποφασίσεις να κρατήσεις την θέλησή σου καθαρά μέσα στο νου σου, πες στον εαυτό σου με ευγενική σταθερότητα και ήσυχη βεβαιότητα:

Η θέλησή μου είναι να υπάρχει φως. Ας βλέπω το φως που αντανακλά την Θέληση του Θεού και την δική μου.

Έπειτα άσε την θέλησή σου να επιβληθεί, ενωμένη με την δύναμη του Θεού και ενωμένη με τον Εαυτό σου. Τοποθέτησε το υπόλοιπο της περιόδου πρακτικής κάτω από την καθοδήγησή Τους. Ενώσου με Αυτές καθώς σου δείχνουν τον δρόμο.
11. Στις συντομότερες περιόδους πρακτικής, πάλι κάνε μια δήλωση του τι είναι αυτό που θέλεις πραγματικά. Πες:

Η θέλησή μου είναι να υπάρχει φως. Το σκοτάδι δεν είναι η θέλησή μου.

Αυτό θα πρέπει να το επαναλαμβάνεις πολλές φορές την ώρα. Είναι πολύ σημαντικό, όμως, να εφαρμόζεις την σημερινή ιδέα αμέσως μόλις μπεις στον πειρασμό να κρατήσεις μία πικρία οιουδήποτε είδους. Αυτό θα σε βοηθήσει να αφήσεις τις πικρίες σου να φύγουν, αντί να τις περιθάλψεις με στοργή και να τις κρύψεις στο σκοτάδι.

ΜΑΘΗΜΑ 74
Δεν υπάρχει άλλη θέληση εκτός από του Θεού.

1. Η σημερινή ιδέα μπορεί να θεωρηθεί ως η κεντρική σκέψη προς την οποία κατευθύνονται όλες μας οι ασκήσεις. Του Θεού είναι η μοναδική Θέληση που υπάρχει. Όταν το έχεις αναγνωρίσει αυτό, τότε θα έχεις αναγνωρίσει ότι και η δική σου θέληση σου είναι δική Του. Η πεποίθηση ότι είναι δυνατόν να υπάρχει σύγκρουση θα έχει φύγει. Η ειρήνη θα έχει αντικαταστήσει την παράξενη ιδέα ότι είσαι διχασμένος από αντιμαχόμενους στόχους. Ως έκφραση της Θέλησης του Θεού, δεν έχεις άλλο στόχο από τον Δικό Του.
2. Υπάρχει μεγάλη γαλήνη στην σημερινή ιδέα, και οι σημερινές ασκήσεις κατευθύνονται προς την ανεύρεσή της. Η ιδέα από μόνη της είναι απόλυτα αληθινή. Επομένως δεν μπορεί να προκαλέσει ψευδαισθήσεις. Χωρίς ψευδαισθήσεις η σύγκρουση είναι αδύνατη. Ας προσπαθήσουμε να το αναγνωρίσουμε αυτό σήμερα, και ας βιώσουμε την ειρήνη που φέρνει αυτή η αναγνώριση.
3. Άρχισε τις μεγαλύτερες περιόδους πρακτικής επαναλαμβάνοντας αυτές τις σκέψεις πολλές αρκετές φορές, αργά και με σταθερή αποφασιστικότητα για να καταλάβεις τι σημαίνουν, και να τις κρατήσεις στο νου σου:

Δεν υπάρχει άλλη θέληση εκτός από του Θεού. Δεν γίνεται να βρίσκομαι  σε σύγκρουση.

Έπειτα πέρασε αρκετά λεπτά προσθέτοντας σχετικές σκέψεις όπως:

Είμαι σε γαλήνη. Τίποτα δεν μπορεί να μ’ ενοχλήσει. Η θέλησή μου είναι του Θεού. Η δική μου θέληση και του Θεού είναι ένα. Ο Θεός επιθυμεί ειρήνη για τον Υιό Του.

Κατά την διάρκεια αυτής της εισαγωγικής φάσης, βεβαιώσου πως αντιμετωπίζεις γρήγορα τις όποιες σκέψεις σύγκρουσης μπορεί να περάσουν από το νου σου. Πες στον εαυτό σου αμέσως:

Δεν υπάρχει θέληση άλλη εκτός από του Θεού. Αυτές οι σκέψεις σύγκρουσης δεν έχουν νόημα.

Αν υπάρχει κάποια περιοχή σύγκρουσης που σου φαίνεται ιδιαίτερα δύσκολη για να επιλυθεί, απομόνωσέ την για ιδιαίτερη θεώρηση. Σκέψου τη για λίγο αλλά πολύ εξειδικευμένα, αναγνώρισε το συγκεκριμένο πρόσωπο ή πρόσωπα και την κατάσταση ή τις καταστάσεις που εμπλέκονται, και πες στον εαυτό σου:

Δεν υπάρχει άλλη θέληση εκτός από του Θεού. Την μοιράζομαι μαζί Του. Οι συγκρούσεις που βιώνω  για -------------- δεν μπορεί να είναι αληθινές.

5. Αφού πρώτα καθαρίσεις το νου σου με αυτό τον τρόπο, κλείσε τα μάτια σου και προσπάθησε να βιώσεις την γαλήνη η οποία σου ανήκει δικαιωματικά σύμφωνα με την πραγματικότητά σου. Βυθίσου σ’ αυτήν και νιώσε την να σε πλησιάζει περιτριγυρίζοντάς σε. Μπορεί να υπάρξει κάποιος πειρασμός να παρερμηνεύσεις αυτές τις προσπάθειες ως απόσυρση, αλλά η διαφορά διακρίνεται εύκολα. Αν η προσπάθειά σου είναι πετυχημένη, θα νιώσεις μια βαθιά αίσθηση χαράς και μια αυξημένη εγρήγορση, και όχι κάποιο συναίσθημα νύστας και εκνευρισμού.
6. Η χαρά χαρακτηρίζει την γαλήνη. Με αυτή την εμπειρία θα αναγνωρίσεις ότι την έχεις φτάσει. Αν νιώσεις ότι παρασύρεσαι σε αποχαύνωση, γρήγορα επανάλαβε την σημερινή ιδέα και προσπάθησε ξανά. Κάνε το αυτό όσο συχνά χρειάζεται. Υπάρχει σαφές όφελος στο να μην επιτρέψεις να αποσυρθείς σε αποχαύνωση, ακόμα και αν δεν βιώσεις την γαλήνη που αναζητάς.
7. Στις πιο σύντομες περιόδους, τις οποίες θα πρέπει να αναλαμβάνεις σε τακτικά προκαθορισμένα διαλείμματα σήμερα, λέγε στον εαυτό σου:

Δεν υπάρχει άλλη θέληση εκτός από του Θεού. Σήμερα αναζητώ την ειρήνη Του.

Έπειτα προσπάθησε να βρεις αυτό που αναζητάς. Ένα ή δύο λεπτά κάθε μισή ώρα, με τα μάτια κλειστά αν είναι δυνατόν, θα ήταν πολύ καλά για την σημερινή μας άσκηση σήμερα.

ΜΑΘΗΜΑ 75 Το φως έχει έρθει.

   Το φως έχει έρθει.

1. Το φως έχει έρθει. Θεραπεύεσαι και μπορείς να θεραπεύεις. Το φως έχει έρθει. Σώζεσαι και μπορείς να σώζεις. Βρίσκεσαι σε γαλήνη, και φέρνεις την γαλήνη μαζί σου όπου κι αν πηγαίνεις. Το σκοτάδι, η αναστάτωση και ο θάνατος έχουν εξαφανιστεί. Το φως έχει έρθει.
2. Σήμερα γιορτάζουμε το χαρούμενο τέλος στο μακροχρόνιο όνειρο καταστροφής που έβλεπες. Δεν υπάρχουν άλλα σκοτεινά όνειρα τώρα. Το φως έχει έρθει. Σήμερα η ώρα του φωτός αρχίζει για σένα και για όλους. Είναι μια νέα περίοδος, κατά την οποία γεννιέται ένας νέος κόσμος. Ο παλιός δεν άφησε κανένα ίχνος στο πέρασμά του. Σήμερα βλέπουμε ένα νέο κόσμο, διότι το φως έχει έρθει.
3. Οι σημερινές ασκήσεις θα είναι χαρούμενες, κατά τις οποίες θα προσφέρουμε ευχαριστίες για το πέρασμα του παλιού και την αρχή του νέου. Καμία σκιά από το παρελθόν δεν παραμένει να σκοτίσει την όρασή μας και να κρύψει τον κόσμο που μας προσφέρει η συγχώρεση. Σήμερα θα δεχτούμε τον νέο κόσμο ως αυτό που θέλουμε να βλέπουμε. Θα μας δοθεί αυτό που επιθυμούμε. Επιθυμούμε να δούμε το φως, και το φως έχει έρθει.
4. Οι μεγαλύτερες περίοδοι πρακτικής θα αφιερωθούν στο να δούμε τον κόσμο που μας δείχνει η συγχώρεση. Αυτόν θέλουμε να δούμε, και μόνο αυτόν. Ο μοναδικός μας σκοπός κάνει τον στόχο μας αναπόφευκτο. Σήμερα ο αληθινός κόσμος ανατέλλει εμπρός μας με χαρά, για να μπορέσουμε να τον δούμε επιτέλους. Μας δίδεται η όραση, τώρα που το φως έχει έρθει.
5. Δεν θέλουμε να βλέπουμε την σκιά του εγώ πάνω στον κόσμο σήμερα. Βλέπουμε το φως, και μέσα σε αυτό βλέπουμε την αντανάκλαση του Ουρανού να απλώνεται σε όλο τον κόσμο. Άρχισε τις μεγαλύτερες περιόδους άσκησης λέγοντας στον εαυτό σου τα χαρμόσυνα νέα της απελευθέρωσής σου:

Το φως έχει έρθει. Έχω συγχωρήσει τον κόσμο.

6. Σήμερα μην εμμένεις στο παρελθόν. Κράτησε ένα απόλυτα ανοιχτό νου, καθαρισμένο από όλες τις παλιές ιδέες και απαλλαγμένο από κάθε ιδέα που έχεις επινοήσει. Σήμερα έχεις συγχωρήσει τον κόσμο. Τώρα μπορείς να τον δεις έτσι όπως δεν τον είδες ποτέ μέχρι τώρα. Ακόμα δεν ξέρεις πως είναι. Απλά περιμένεις να σου δειχθεί. Όσο περιμένεις, επανάλαβε αρκετές φορές, αργά και με απόλυτη υπομονή.:

Το φως έχει έρθει. Έχω συγχωρήσει τον κόσμο.

7. Συνειδητοποίησε ότι η συγχώρεσή σου, σου δίνει δικαίωμα στην όραση. Κατάλαβε ότι το Άγιο Πνεύμα ποτέ δεν αποτυγχάνει να δώσει το δώρο της όρασης σε αυτούς που συγχωρούν. Πίστεψε ότι Αυτός δεν θα σε προδώσει τώρα. Έχεις συγχωρήσει τον κόσμο. Αυτός θα βρίσκεται μαζί σου όσο παρακολουθείς και περιμένεις. Θα σου δείξει αυτό που βλέπει η αληθινή όραση. Είναι η Θέλησή Του, και εσύ έχεις ενωθεί μαζί Του. Περίμενε υπομονετικά μαζί Του. Αυτός θα βρίσκεται εκεί. Το φως έχει έρθει. Έχεις συγχωρήσει τον κόσμο.
8. Πες Του πως δεν γίνεται ν’ αποτύχεις διότι Τον εμπιστεύεσαι. Και πες στον εαυτό σου ότι περιμένεις με βεβαιότητα για να δεις τον κόσμο που σου υποσχέθηκε. Από εδώ και πέρα θα βλέπεις διαφορετικά. Σήμερα το φως ήρθε. Και θα δεις τον κόσμο που σου έχει υποσχεθεί Εκείνος από τότε που άρχισε ο χρόνος, και στον οποίο το τέλος του χρόνου διαβεβαιώνεται.
9. Και οι πιο σύντομες περίοδοι πρακτικής, θα είναι χαρμόσυνες υπομνήσεις της απελευθέρωσής σου. Υπενθύμιζε στον εαυτό σου κάθε τέταρτο της ώρας περίπου ότι η σημερινή μέρα είναι μια ώρα ιδιαίτερης γιορτής. Δώσε ευχαριστίες για το έλεος και την Αγάπη του Θεού. αγαλλίασε με την δύναμη της συγχώρεσης να θεραπεύει ολοκληρωτικά την όρασή σου. Έχε εμπιστοσύνη ότι αυτή την μέσα γίνεται μία νέα αρχή. Χωρίς το σκοτάδι του παρελθόντος πάνω στα μάτια σου, δεν γίνεται να μην δεις σήμερα. Και αυτό που θα δεις θα είναι τόσο καλοδεχούμενο που με χαρά θα επεκτείνεις το σήμερα στην αιωνιότητα.
10. Πες, λοιπόν:

Το φως έχει έρθει. Έχω συγχωρήσει τον κόσμο.

Σε περίπτωση που μπεις σε πειρασμό, πες σε όποιον φαίνεται ότι σε τραβά πίσω στο σκοτάδι:

Το φως έχει έρθει. Σε έχω συγχωρήσει.

11. Αφιερώνουμε αυτή την ημέρα στην γαλήνη στην οποία ο Θεός θα ήθελε να βρίσκεσαι. Κράτα την στην επίγνωσή σου και βλέπε την παντού σήμερα, καθώς θα γιορτάζουμε την αρχή της αληθινής όρασής σου και την θέαση του πραγματικού κόσμου, ο οποίος έχει έρθει να αντικαταστήσει τον κόσμο της μη συγχώρεσης που θεωρούσες αληθινό.


 

ΜΑΘΗΜΑ 73

Η θέλησή μου είναι να υπάρχει φως.

1. Σήμερα αναλογιζόμαστε την θέληση που μοιράζεσαι με τον Θεό. Αυτή δεν είναι η ίδια με τις άσκοπες επιθυμίες του εγώ, από τις οποίες προκύπτει μόνο σκοτάδι και κενότητα. Η θέληση που μοιράζεσαι με τον Θεό έχει όλη την δύναμη της δημιουργίας μέσα της. οι ανούσιες επιθυμίες του εγώ δεν μοιράζονται, και επομένως δεν έχουν καμία απολύτως δύναμη. Οι επιθυμίες του δεν είναι άσκοπες με την έννοια ότι μπορούν να φτιάχνουν ένα κόσμο ψευδαισθήσεων στον οποίο η πίστη σου μπορεί να είναι πολύ ισχυρή. Αλλά είναι άσκοπες σε σχέση με την δημιουργία. Δεν φτιάχνουν τίποτα που να είναι αληθινό.
2. Οι άσκοπες επιθυμίες και οι πικρίες είναι συνεταίροι ή συν-κατασκευαστές στην απεικόνιση του κόσμου που βλέπεις. Οι επιθυμίες του εγώ τον προκάλεσαν, και η ανάγκη του εγώ για πικρίες, οι οποίες είναι απαραίτητες για την συντήρησή του, τον οικίζουν με φιγούρες που φαίνεται πως σου επιτίθενται και επικαλούνται την «δικαιολογημένη» κρίση σου. Αυτές οι φιγούρες γίνονται οι μεσάζοντες που προσλαμβάνει το εγώ για να διαχειριστούν το κύμα των παραπόνων. Στέκονται ανάμεσα στην επίγνωσή σου και στην πραγματικότητα του αδελφού σου. Βλέποντας αυτές, δεν γνωρίζεις τους αδελφούς σου ως Εαυτό σου.
3. Η θέλησή σου χάνεται για σένα μέσα σε αυτή την παράξενη αγοραπωλησία, στην οποία γίνεται διακίνηση και συναλλαγή της ενοχής, και οι πικρίες αυξάνουν με κάθε αγοραπωλησία. Μπορεί ένας τέτοιος κόσμος να έχει δημιουργηθεί από την Θέληση που ο Υιός του Θεού μοιράζεται με τον Πατέρα του; Δημιούργησε ο Θεός την καταστροφή για τον Υιό Του; Η δημιουργία είναι η Θέληση και τον Δύο μαζί. Θα δημιουργούσε ο Θεός ένα κόσμο που Τον σκοτώνει;
4. Σήμερα θα προσπαθήσουμε για άλλη μια φορά να φτάσουμε τον κόσμο που βρίσκεται σε συμφωνία με την θέλησή σου. Το φως είναι μέσα σε αυτόν διότι δεν αντιτίθεται στην Θέληση του Θεού. Δεν είναι ο Παράδεισος, αλλά το φως του Παραδείσου λάμπει πάνω του. Το σκοτάδι έχει εξαφανιστεί. Οι άσκοπες επιθυμίες του εγώ έχουν αποτραβηχτεί. Όμως το φως που λάμπει πάνω σε αυτό τον κόσμο αντανακλά την θέλησή σου, κι έτσι πρέπει να βρίσκεται μέσα σε σένα για να το αναζητήσουμε.
5. Η εικόνα του κόσμου μπορεί μόνο να καθρεφτίζει αυτό που είναι μέσα σου. Η πηγή αυτού που δεν είναι ούτε φως ούτε σκοτάδι μπορεί να βρεθεί έξω. Οι πικρίες σκοτεινιάζουν το νου σου, και βλέπεις ένα σκοτεινιασμένο κόσμο. Η συγχώρεση ανασηκώνει το σκοτάδι, επαναβεβαιώνει την θέλησή σου, και σε αφήνει να βλέπεις ένα κόσμο φωτός. Έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι το εμπόδιο των πικριών ξεπερνιέται εύκολα, και δεν μπορεί να σταθεί ανάμεσα σε σένα και στην σωτηρία σου. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Θέλεις πραγματικά να βρίσκεσαι στην κόλαση; Θέλεις στ’ αλήθεια να θρηνείς, να υποφέρεις και να πεθαίνεις;
6. Ξέχνα τα επιχειρήματα του εγώ που προσπαθούν να αποδείξουν ότι όλο αυτό είναι πραγματικά ο Παράδεισος. Εσύ γνωρίζεις ότι δεν είναι. Δεν μπορεί να θέλεις κάτι τέτοιο για τον εαυτό σου. Υπάρχει ένα σημείο πέρα από το οποίο οι ψευδαισθήσεις δεν μπορούν να πάνε. Τα βάσανα δεν είναι ευτυχία, και την ευτυχία είναι που θέλεις πραγματικά. Αυτή είναι η θέλησή σου στην πραγματικότητα. Κι έτσι η σωτηρία σου είναι επίσης θέλησή σου. Θέλεις να πετύχεις σε αυτό που κάνεις σήμερα. Το αναλαμβάνουμε με την ευλογία σου και την χαρούμενη συναίνεση σου.
7. Θα πετύχουμε σήμερα αν θυμάσαι ότι θέλεις την σωτηρία για τον εαυτό σου. Θέλεις να δεχτείς το σχέδιο του Θεού διότι το μοιράζεσαι. Δεν έχεις θέληση που να αντιτίθεται πραγματικά σε αυτό, και δεν θέλεις να κάνεις κάτι τέτοιο. Η σωτηρία είναι για σένα. Πάνω από οτιδήποτε άλλο, θέλεις την ελευθερία να θυμηθείς Ποιος πραγματικά είσαι. Σήμερα είναι το εγώ που στέκει αδύναμο ενώπιον της θέλησης σου. Η θέλησή σου είναι ελεύθερη, και τίποτα δεν μπορεί να υπερισχύσει ενάντιά της.
8. Επομένως, αναλαμβάνουμε τις σημερινές ασκήσεις με χαρούμενη αυτοπεποίθηση, βέβαιοι ότι θα βρούμε αυτό που είναι η θέλησή σου να βρούμε, και να θυμηθούμε αυτό που είναι η θέλησή σου να θυμηθείς. Καμία άσκοπη επιθυμία δεν μπορεί να μας καθυστερήσει, ούτε να μας εξαπατήσει με μια ψευδαίσθηση δύναμης. Σήμερα άφησε να γίνει το θέλημά σου, και να δώσει τέλος σε αυτή την παρανοϊκή πίστη ότι διαλέγεις την κόλαση στην θέση του Ουρανού.
9. Θα αρχίσουμε τις μεγαλύτερες περιόδους πρακτικής με την αναγνώριση ότι το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία, και μόνο το δικό Του, είναι εξ ολοκλήρου σε συμφωνία με την θέλησή σου. Δεν είναι ο σκοπός μιας ξένης δύναμης, που σου επιβάλλεται παρά την θέλησή σου. Είναι ο ένας σκοπός εδώ με τον οποίο εσύ και ο Πατέρας σου βρίσκεστε σε πλήρη συμφωνία. Σήμερα θα πετύχεις, τον χρόνο που έχει οριστεί για την απελευθέρωση του Υιού του Θεού από την κόλαση και από όλες τις άσκοπες επιθυμίες. Η θέλησή του τώρα επανορθώνεται στην επίγνωσή του. Είναι πρόθυμος αυτήν ακριβώς την ημέρα να δει το φως μέσα του και να σωθεί.
10. Αφού θυμίσεις στον εαυτό σου αυτό, και αποφασίσεις να κρατήσεις την θέλησή σου καθαρά μέσα στο νου σου, πες στον εαυτό σου με ευγενική σταθερότητα και ήσυχη βεβαιότητα:

Η θέλησή μου είναι να υπάρχει φως. Ας βλέπω το φως που αντανακλά την Θέληση του Θεού και την δική μου.

Έπειτα άσε την θέλησή σου να επιβληθεί, ενωμένη με την δύναμη του Θεού και ενωμένη με τον Εαυτό σου. Τοποθέτησε το υπόλοιπο της περιόδου πρακτικής κάτω από την καθοδήγησή Τους. Ενώσου με Αυτές καθώς σου δείχνουν τον δρόμο.
11. Στις συντομότερες περιόδους πρακτικής, πάλι κάνε μια δήλωση του τι είναι αυτό που θέλεις πραγματικά. Πες:

Η θέλησή μου είναι να υπάρχει φως. Το σκοτάδι δεν είναι η θέλησή μου.

Αυτό θα πρέπει να το επαναλαμβάνεις πολλές φορές την ώρα. Είναι πολύ σημαντικό, όμως, να εφαρμόζεις την σημερινή ιδέα αμέσως μόλις μπεις στον πειρασμό να κρατήσεις μία πικρία οιουδήποτε είδους. Αυτό θα σε βοηθήσει να αφήσεις τις πικρίες σου να φύγουν, αντί να τις περιθάλψεις με στοργή και να τις κρύψεις στο σκοτάδι.

ΜΑΘΗΜΑ 74
Δεν υπάρχει άλλη θέληση εκτός από του Θεού.

1. Η σημερινή ιδέα μπορεί να θεωρηθεί ως η κεντρική σκέψη προς την οποία κατευθύνονται όλες μας οι ασκήσεις. Του Θεού είναι η μοναδική Θέληση που υπάρχει. Όταν το έχεις αναγνωρίσει αυτό, τότε θα έχεις αναγνωρίσει ότι και η δική σου θέληση σου είναι δική Του. Η πεποίθηση ότι είναι δυνατόν να υπάρχει σύγκρουση θα έχει φύγει. Η ειρήνη θα έχει αντικαταστήσει την παράξενη ιδέα ότι είσαι διχασμένος από αντιμαχόμενους στόχους. Ως έκφραση της Θέλησης του Θεού, δεν έχεις άλλο στόχο από τον Δικό Του.
2. Υπάρχει μεγάλη γαλήνη στην σημερινή ιδέα, και οι σημερινές ασκήσεις κατευθύνονται προς την ανεύρεσή της. Η ιδέα από μόνη της είναι απόλυτα αληθινή. Επομένως δεν μπορεί να προκαλέσει ψευδαισθήσεις. Χωρίς ψευδαισθήσεις η σύγκρουση είναι αδύνατη. Ας προσπαθήσουμε να το αναγνωρίσουμε αυτό σήμερα, και ας βιώσουμε την ειρήνη που φέρνει αυτή η αναγνώριση.
3. Άρχισε τις μεγαλύτερες περιόδους πρακτικής επαναλαμβάνοντας αυτές τις σκέψεις πολλές αρκετές φορές, αργά και με σταθερή αποφασιστικότητα για να καταλάβεις τι σημαίνουν, και να τις κρατήσεις στο νου σου:

Δεν υπάρχει άλλη θέληση εκτός από του Θεού. Δεν γίνεται να βρίσκομαι  σε σύγκρουση.

Έπειτα πέρασε αρκετά λεπτά προσθέτοντας σχετικές σκέψεις όπως:

Είμαι σε γαλήνη. Τίποτα δεν μπορεί να μ’ ενοχλήσει. Η θέλησή μου είναι του Θεού. Η δική μου θέληση και του Θεού είναι ένα. Ο Θεός επιθυμεί ειρήνη για τον Υιό Του.

Κατά την διάρκεια αυτής της εισαγωγικής φάσης, βεβαιώσου πως αντιμετωπίζεις γρήγορα τις όποιες σκέψεις σύγκρουσης μπορεί να περάσουν από το νου σου. Πες στον εαυτό σου αμέσως:

Δεν υπάρχει θέληση άλλη εκτός από του Θεού. Αυτές οι σκέψεις σύγκρουσης δεν έχουν νόημα.

Αν υπάρχει κάποια περιοχή σύγκρουσης που σου φαίνεται ιδιαίτερα δύσκολη για να επιλυθεί, απομόνωσέ την για ιδιαίτερη θεώρηση. Σκέψου τη για λίγο αλλά πολύ εξειδικευμένα, αναγνώρισε το συγκεκριμένο πρόσωπο ή πρόσωπα και την κατάσταση ή τις καταστάσεις που εμπλέκονται, και πες στον εαυτό σου:

Δεν υπάρχει άλλη θέληση εκτός από του Θεού. Την μοιράζομαι μαζί Του. Οι συγκρούσεις που βιώνω  για -------------- δεν μπορεί να είναι αληθινές.

5. Αφού πρώτα καθαρίσεις το νου σου με αυτό τον τρόπο, κλείσε τα μάτια σου και προσπάθησε να βιώσεις την γαλήνη η οποία σου ανήκει δικαιωματικά σύμφωνα με την πραγματικότητά σου. Βυθίσου σ’ αυτήν και νιώσε την να σε πλησιάζει περιτριγυρίζοντάς σε. Μπορεί να υπάρξει κάποιος πειρασμός να παρερμηνεύσεις αυτές τις προσπάθειες ως απόσυρση, αλλά η διαφορά διακρίνεται εύκολα. Αν η προσπάθειά σου είναι πετυχημένη, θα νιώσεις μια βαθιά αίσθηση χαράς και μια αυξημένη εγρήγορση, και όχι κάποιο συναίσθημα νύστας και εκνευρισμού.
6. Η χαρά χαρακτηρίζει την γαλήνη. Με αυτή την εμπειρία θα αναγνωρίσεις ότι την έχεις φτάσει. Αν νιώσεις ότι παρασύρεσαι σε αποχαύνωση, γρήγορα επανάλαβε την σημερινή ιδέα και προσπάθησε ξανά. Κάνε το αυτό όσο συχνά χρειάζεται. Υπάρχει σαφές όφελος στο να μην επιτρέψεις να αποσυρθείς σε αποχαύνωση, ακόμα και αν δεν βιώσεις την γαλήνη που αναζητάς.
7. Στις πιο σύντομες περιόδους, τις οποίες θα πρέπει να αναλαμβάνεις σε τακτικά προκαθορισμένα διαλείμματα σήμερα, λέγε στον εαυτό σου:

Δεν υπάρχει άλλη θέληση εκτός από του Θεού. Σήμερα αναζητώ την ειρήνη Του.

Έπειτα προσπάθησε να βρεις αυτό που αναζητάς. Ένα ή δύο λεπτά κάθε μισή ώρα, με τα μάτια κλειστά αν είναι δυνατόν, θα ήταν πολύ καλά για την σημερινή μας άσκηση σήμερα.

ΜΑΘΗΜΑ 75 Το φως έχει έρθει.

   Το φως έχει έρθει.

1. Το φως έχει έρθει. Θεραπεύεσαι και μπορείς να θεραπεύεις. Το φως έχει έρθει. Σώζεσαι και μπορείς να σώζεις. Βρίσκεσαι σε γαλήνη, και φέρνεις την γαλήνη μαζί σου όπου κι αν πηγαίνεις. Το σκοτάδι, η αναστάτωση και ο θάνατος έχουν εξαφανιστεί. Το φως έχει έρθει.
2. Σήμερα γιορτάζουμε το χαρούμενο τέλος στο μακροχρόνιο όνειρο καταστροφής που έβλεπες. Δεν υπάρχουν άλλα σκοτεινά όνειρα τώρα. Το φως έχει έρθει. Σήμερα η ώρα του φωτός αρχίζει για σένα και για όλους. Είναι μια νέα περίοδος, κατά την οποία γεννιέται ένας νέος κόσμος. Ο παλιός δεν άφησε κανένα ίχνος στο πέρασμά του. Σήμερα βλέπουμε ένα νέο κόσμο, διότι το φως έχει έρθει.
3. Οι σημερινές ασκήσεις θα είναι χαρούμενες, κατά τις οποίες θα προσφέρουμε ευχαριστίες για το πέρασμα του παλιού και την αρχή του νέου. Καμία σκιά από το παρελθόν δεν παραμένει να σκοτίσει την όρασή μας και να κρύψει τον κόσμο που μας προσφέρει η συγχώρεση. Σήμερα θα δεχτούμε τον νέο κόσμο ως αυτό που θέλουμε να βλέπουμε. Θα μας δοθεί αυτό που επιθυμούμε. Επιθυμούμε να δούμε το φως, και το φως έχει έρθει.
4. Οι μεγαλύτερες περίοδοι πρακτικής θα αφιερωθούν στο να δούμε τον κόσμο που μας δείχνει η συγχώρεση. Αυτόν θέλουμε να δούμε, και μόνο αυτόν. Ο μοναδικός μας σκοπός κάνει τον στόχο μας αναπόφευκτο. Σήμερα ο αληθινός κόσμος ανατέλλει εμπρός μας με χαρά, για να μπορέσουμε να τον δούμε επιτέλους. Μας δίδεται η όραση, τώρα που το φως έχει έρθει.
5. Δεν θέλουμε να βλέπουμε την σκιά του εγώ πάνω στον κόσμο σήμερα. Βλέπουμε το φως, και μέσα σε αυτό βλέπουμε την αντανάκλαση του Ουρανού να απλώνεται σε όλο τον κόσμο. Άρχισε τις μεγαλύτερες περιόδους άσκησης λέγοντας στον εαυτό σου τα χαρμόσυνα νέα της απελευθέρωσής σου:

Το φως έχει έρθει. Έχω συγχωρήσει τον κόσμο.

6. Σήμερα μην εμμένεις στο παρελθόν. Κράτησε ένα απόλυτα ανοιχτό νου, καθαρισμένο από όλες τις παλιές ιδέες και απαλλαγμένο από κάθε ιδέα που έχεις επινοήσει. Σήμερα έχεις συγχωρήσει τον κόσμο. Τώρα μπορείς να τον δεις έτσι όπως δεν τον είδες ποτέ μέχρι τώρα. Ακόμα δεν ξέρεις πως είναι. Απλά περιμένεις να σου δειχθεί. Όσο περιμένεις, επανάλαβε αρκετές φορές, αργά και με απόλυτη υπομονή.:

Το φως έχει έρθει. Έχω συγχωρήσει τον κόσμο.

7. Συνειδητοποίησε ότι η συγχώρεσή σου, σου δίνει δικαίωμα στην όραση. Κατάλαβε ότι το Άγιο Πνεύμα ποτέ δεν αποτυγχάνει να δώσει το δώρο της όρασης σε αυτούς που συγχωρούν. Πίστεψε ότι Αυτός δεν θα σε προδώσει τώρα. Έχεις συγχωρήσει τον κόσμο. Αυτός θα βρίσκεται μαζί σου όσο παρακολουθείς και περιμένεις. Θα σου δείξει αυτό που βλέπει η αληθινή όραση. Είναι η Θέλησή Του, και εσύ έχεις ενωθεί μαζί Του. Περίμενε υπομονετικά μαζί Του. Αυτός θα βρίσκεται εκεί. Το φως έχει έρθει. Έχεις συγχωρήσει τον κόσμο.
8. Πες Του πως δεν γίνεται ν’ αποτύχεις διότι Τον εμπιστεύεσαι. Και πες στον εαυτό σου ότι περιμένεις με βεβαιότητα για να δεις τον κόσμο που σου υποσχέθηκε. Από εδώ και πέρα θα βλέπεις διαφορετικά. Σήμερα το φως ήρθε. Και θα δεις τον κόσμο που σου έχει υποσχεθεί Εκείνος από τότε που άρχισε ο χρόνος, και στον οποίο το τέλος του χρόνου διαβεβαιώνεται.
9. Και οι πιο σύντομες περίοδοι πρακτικής, θα είναι χαρμόσυνες υπομνήσεις της απελευθέρωσής σου. Υπενθύμιζε στον εαυτό σου κάθε τέταρτο της ώρας περίπου ότι η σημερινή μέρα είναι μια ώρα ιδιαίτερης γιορτής. Δώσε ευχαριστίες για το έλεος και την Αγάπη του Θεού. αγαλλίασε με την δύναμη της συγχώρεσης να θεραπεύει ολοκληρωτικά την όρασή σου. Έχε εμπιστοσύνη ότι αυτή την μέρα γίνεται μία νέα αρχή. Χωρίς το σκοτάδι του παρελθόντος πάνω στα μάτια σου, δεν γίνεται να μην δεις σήμερα. Και αυτό που θα δεις θα είναι τόσο καλοδεχούμενο που με χαρά θα επεκτείνεις το σήμερα στην αιωνιότητα.
10. Πες, λοιπόν:

Το φως έχει έρθει. Έχω συγχωρήσει τον κόσμο.

Σε περίπτωση που μπεις σε πειρασμό, πες σε όποιον φαίνεται ότι σε τραβά πίσω στο σκοτάδι:

Το φως έχει έρθει. Σε έχω συγχωρήσει.

11. Αφιερώνουμε αυτή την ημέρα στην γαλήνη στην οποία ο Θεός θα ήθελε να βρίσκεσαι. Κράτα την στην επίγνωσή σου και βλέπε την παντού σήμερα, καθώς θα γιορτάζουμε την αρχή της αληθινής όρασής σου και την θέαση του πραγματικού κόσμου, ο οποίος έχει έρθει να αντικαταστήσει τον κόσμο της μη συγχώρεσης που θεωρούσες αληθινό.